ομοιογενής • (omoiogenís) m (feminine ομοιογενής, neuter ομοιογενές)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ομοιογενής (omoiogenís) | ομοιογενής (omoiogenís) | ομοιογενές (omoiogenés) | ομοιογενείς (omoiogeneís) | ομοιογενείς (omoiogeneís) | ομοιογενή (omoiogení) | |
| genitive | ομοιογενούς (omoiogenoús) ομοιογενή (omoiogení) |
ομοιογενούς (omoiogenoús) | ομοιογενούς (omoiogenoús) | ομοιογενών (omoiogenón) | ομοιογενών (omoiogenón) | ομοιογενών (omoiogenón) | |
| accusative | ομοιογενή (omoiogení) | ομοιογενή (omoiogení) | ομοιογενές (omoiogenés) | ομοιογενείς (omoiogeneís) | ομοιογενείς (omoiogeneís) | ομοιογενή (omoiogení) | |
| vocative | ομοιογενή (omoiogení) ομοιογενής (omoiogenís) |
ομοιογενής (omoiogenís) | ομοιογενές (omoiogenés) | ομοιογενείς (omoiogeneís) | ομοιογενείς (omoiogeneís) | ομοιογενή (omoiogení) | |