Learned borrowing from French oxalique, from Oxalis (“wood sorrel”) (due to the plant's high oxalate content), from Ancient Greek ὀξαλίς (oxalís, “garden sorrel”).
οξαλικός • (oxalikós) m (feminine οξαλική, neuter οξαλικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | οξαλικός (oxalikós) | οξαλική (oxalikí) | οξαλικό (oxalikó) | οξαλικοί (oxalikoí) | οξαλικές (oxalikés) | οξαλικά (oxaliká) | |
genitive | οξαλικού (oxalikoú) | οξαλικής (oxalikís) | οξαλικού (oxalikoú) | οξαλικών (oxalikón) | οξαλικών (oxalikón) | οξαλικών (oxalikón) | |
accusative | οξαλικό (oxalikó) | οξαλική (oxalikí) | οξαλικό (oxalikó) | οξαλικούς (oxalikoús) | οξαλικές (oxalikés) | οξαλικά (oxaliká) | |
vocative | οξαλικέ (oxaliké) | οξαλική (oxalikí) | οξαλικό (oxalikó) | οξαλικοί (oxalikoí) | οξαλικές (oxalikés) | οξαλικά (oxaliká) |