ορθάνοιχτος • (orthánoichtos) m (feminine ορθάνοιχτη, neuter ορθάνοιχτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ορθάνοιχτος (orthánoichtos) | ορθάνοιχτη (orthánoichti) | ορθάνοιχτο (orthánoichto) | ορθάνοιχτοι (orthánoichtoi) | ορθάνοιχτες (orthánoichtes) | ορθάνοιχτα (orthánoichta) | |
genitive | ορθάνοιχτου (orthánoichtou) | ορθάνοιχτης (orthánoichtis) | ορθάνοιχτου (orthánoichtou) | ορθάνοιχτων (orthánoichton) | ορθάνοιχτων (orthánoichton) | ορθάνοιχτων (orthánoichton) | |
accusative | ορθάνοιχτο (orthánoichto) | ορθάνοιχτη (orthánoichti) | ορθάνοιχτο (orthánoichto) | ορθάνοιχτους (orthánoichtous) | ορθάνοιχτες (orthánoichtes) | ορθάνοιχτα (orthánoichta) | |
vocative | ορθάνοιχτε (orthánoichte) | ορθάνοιχτη (orthánoichti) | ορθάνοιχτο (orthánoichto) | ορθάνοιχτοι (orthánoichtoi) | ορθάνοιχτες (orthánoichtes) | ορθάνοιχτα (orthánoichta) |