ουτοπικός • (outopikós) m (feminine ουτοπική, neuter ουτοπικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ουτοπικός (outopikós) | ουτοπική (outopikí) | ουτοπικό (outopikó) | ουτοπικοί (outopikoí) | ουτοπικές (outopikés) | ουτοπικά (outopiká) | |
genitive | ουτοπικού (outopikoú) | ουτοπικής (outopikís) | ουτοπικού (outopikoú) | ουτοπικών (outopikón) | ουτοπικών (outopikón) | ουτοπικών (outopikón) | |
accusative | ουτοπικό (outopikó) | ουτοπική (outopikí) | ουτοπικό (outopikó) | ουτοπικούς (outopikoús) | ουτοπικές (outopikés) | ουτοπικά (outopiká) | |
vocative | ουτοπικέ (outopiké) | ουτοπική (outopikí) | ουτοπικό (outopikó) | ουτοπικοί (outopikoí) | ουτοπικές (outopikés) | ουτοπικά (outopiká) |