οἰκούμενος • (oikoúmenos)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | οἰκούμενος oikoúmenos |
οἰκουμένη oikouménē |
οἰκούμενον oikoúmenon |
οἰκουμένω oikouménō |
οἰκουμένᾱ oikouménā |
οἰκουμένω oikouménō |
οἰκούμενοι oikoúmenoi |
οἰκούμεναι oikoúmenai |
οἰκούμενᾰ oikoúmena | |||||
Genitive | οἰκουμένου oikouménou |
οἰκουμένης oikouménēs |
οἰκουμένου oikouménou |
οἰκουμένοιν oikouménoin |
οἰκουμέναιν oikouménain |
οἰκουμένοιν oikouménoin |
οἰκουμένων oikouménōn |
οἰκουμένων oikouménōn |
οἰκουμένων oikouménōn | |||||
Dative | οἰκουμένῳ oikouménōi |
οἰκουμένῃ oikouménēi |
οἰκουμένῳ oikouménōi |
οἰκουμένοιν oikouménoin |
οἰκουμέναιν oikouménain |
οἰκουμένοιν oikouménoin |
οἰκουμένοις oikouménois |
οἰκουμέναις oikouménais |
οἰκουμένοις oikouménois | |||||
Accusative | οἰκούμενον oikoúmenon |
οἰκουμένην oikouménēn |
οἰκούμενον oikoúmenon |
οἰκουμένω oikouménō |
οἰκουμένᾱ oikouménā |
οἰκουμένω oikouménō |
οἰκουμένους oikouménous |
οἰκουμένᾱς oikouménās |
οἰκούμενᾰ oikoúmena | |||||
Vocative | οἰκούμενε oikoúmene |
οἰκουμένη oikouménē |
οἰκούμενον oikoúmenon |
οἰκουμένω oikouménō |
οἰκουμένᾱ oikouménā |
οἰκουμένω oikouménō |
οἰκούμενοι oikoúmenoi |
οἰκούμεναι oikoúmenai |
οἰκούμενᾰ oikoúmena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
οἰκουμένως oikouménōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|