οἰκῶν • (oikôn) m (feminine οἰκοῦσᾰ, neuter οἰκοῦν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | οἰκῶν oikôn |
οἰκοῦσᾰ oikoûsă |
οἰκοῦν oikoûn |
οἰκοῦντε oikoûnte |
οἰκούσᾱ oikoúsā |
οἰκοῦντε oikoûnte |
οἰκοῦντες oikoûntes |
οἰκοῦσαι oikoûsai |
οἰκοῦντᾰ oikoûntă | |||||
Genitive | οἰκοῦντος oikoûntos |
οἰκούσης oikoúsēs |
οἰκοῦντος oikoûntos |
οἰκούντοιν oikoúntoin |
οἰκούσαιν oikoúsain |
οἰκούντοιν oikoúntoin |
οἰκούντων oikoúntōn |
οἰκουσῶν oikousôn |
οἰκούντων oikoúntōn | |||||
Dative | οἰκοῦντῐ oikoûntĭ |
οἰκούσῃ oikoúsēi |
οἰκοῦντῐ oikoûntĭ |
οἰκούντοιν oikoúntoin |
οἰκούσαιν oikoúsain |
οἰκούντοιν oikoúntoin |
οἰκοῦσῐ / οἰκοῦσῐν oikoûsĭ(n) |
οἰκούσαις oikoúsais |
οἰκοῦσῐ / οἰκοῦσῐν oikoûsĭ(n) | |||||
Accusative | οἰκοῦντᾰ oikoûntă |
οἰκοῦσᾰν oikoûsăn |
οἰκοῦν oikoûn |
οἰκοῦντε oikoûnte |
οἰκούσᾱ oikoúsā |
οἰκοῦντε oikoûnte |
οἰκοῦντᾰς oikoûntăs |
οἰκούσᾱς oikoúsās |
οἰκοῦντᾰ oikoûntă | |||||
Vocative | οἰκῶν oikôn |
οἰκοῦσᾰ oikoûsă |
οἰκοῦν oikoûn |
οἰκοῦντε oikoûnte |
οἰκούσᾱ oikoúsā |
οἰκοῦντε oikoûnte |
οἰκοῦντες oikoûntes |
οἰκοῦσαι oikoûsai |
οἰκοῦντᾰ oikoûntă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
οἰκούντως oikoúntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|