πάλλω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word πάλλω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word πάλλω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say πάλλω in singular and plural. Everything you need to know about the word πάλλω you have here. The definition of the word πάλλω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπάλλω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *pə́ľľō, from Proto-Indo-European *pl̥-yé-ti, from Proto-Indo-European *pel- (“to drive, swing, shake”).

Pronunciation

 

Verb

πάλλω • (pállō)

  1. to poise or sway a missile before it is thrown;[1] to brandish a weapon[2]
  2. (passive voice) to swing or dash oneself

Conjugation

   Present: πᾰ́λλω, πᾰ́λλομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰ́λλω πᾰ́λλεις πᾰ́λλει πᾰ́λλετον πᾰ́λλετον πᾰ́λλομεν πᾰ́λλετε πᾰ́λλουσῐ(ν)
subjunctive πᾰ́λλω πᾰ́λλῃς πᾰ́λλῃ πᾰ́λλητον πᾰ́λλητον πᾰ́λλωμεν πᾰ́λλητε πᾰ́λλωσῐ(ν)
optative πᾰ́λλοιμῐ πᾰ́λλοις πᾰ́λλοι πᾰ́λλοιτον πᾰλλοίτην πᾰ́λλοιμεν πᾰ́λλοιτε πᾰ́λλοιεν
imperative   πᾰ́λλε πᾰλλέτω πᾰ́λλετον πᾰλλέτων   πᾰ́λλετε πᾰλλόντων
middle/
passive 		indicative πᾰ́λλομαι πᾰ́λλῃ,
πᾰ́λλει 		πᾰ́λλεται πᾰ́λλεσθον πᾰ́λλεσθον πᾰλλόμεθᾰ πᾰ́λλεσθε πᾰ́λλονται
subjunctive πᾰ́λλωμαι πᾰ́λλῃ πᾰ́λληται πᾰ́λλησθον πᾰ́λλησθον πᾰλλώμεθᾰ πᾰ́λλησθε πᾰ́λλωνται
optative πᾰλλοίμην πᾰ́λλοιο πᾰ́λλοιτο πᾰ́λλοισθον πᾰλλοίσθην πᾰλλοίμεθᾰ πᾰ́λλοισθε πᾰ́λλοιντο
imperative   πᾰ́λλου πᾰλλέσθω πᾰ́λλεσθον πᾰλλέσθων   πᾰ́λλεσθε πᾰλλέσθων
active middle/passive
infinitive πᾰ́λλειν πᾰ́λλεσθαι
participle m πᾰ́λλων πᾰλλόμενος
f πᾰ́λλουσᾰ πᾰλλομένη
n πᾰ́λλον πᾰλλόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔπᾰλλον, ἐπᾰλλόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπᾰλλον ἔπᾰλλες ἔπᾰλλε(ν) ἐπᾰ́λλετον ἐπᾰλλέτην ἐπᾰ́λλομεν ἐπᾰ́λλετε ἔπᾰλλον
middle/
passive 		indicative ἐπᾰλλόμην ἐπᾰ́λλου ἐπᾰ́λλετο ἐπᾰ́λλεσθον ἐπᾰλλέσθην ἐπᾰλλόμεθᾰ ἐπᾰ́λλεσθε ἐπᾰ́λλοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: πᾰ́λλον, πᾰλλόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰ́λλον πᾰ́λλες πᾰ́λλε(ν) πᾰ́λλετον πᾰλλέτην πᾰ́λλομεν πᾰ́λλετε πᾰ́λλον
middle/
passive 		indicative πᾰλλόμην πᾰ́λλου πᾰ́λλετο πᾰ́λλεσθον πᾰλλέσθην πᾰλλόμε(σ)θᾰ πᾰ́λλεσθε πᾰ́λλοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔπηλᾰ, ἐπηλᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπηλᾰ ἔπηλᾰς ἔπηλε(ν) ἐπήλᾰτον ἐπηλᾰ́την ἐπήλᾰμεν ἐπήλᾰτε ἔπηλᾰν
subjunctive πήλω πήλῃς πήλῃ πήλητον πήλητον πήλωμεν πήλητε πήλωσῐ(ν)
optative πήλαιμῐ πήλειᾰς,
πήλαις 		πήλειε(ν),
πήλαι 		πήλαιτον πηλαίτην πήλαιμεν πήλαιτε πήλειᾰν,
πήλαιεν
imperative   πῆλον πηλᾰ́τω πήλᾰτον πηλᾰ́των   πήλᾰτε πηλᾰ́ντων
middle indicative ἐπηλᾰ́μην ἐπήλω ἐπήλᾰτο ἐπήλᾰσθον ἐπηλᾰ́σθην ἐπηλᾰ́μεθᾰ ἐπήλᾰσθε ἐπήλᾰντο
subjunctive πήλωμαι πήλῃ πήληται πήλησθον πήλησθον πηλώμεθᾰ πήλησθε πήλωνται
optative πηλαίμην πήλαιο πήλαιτο πήλαισθον πηλαίσθην πηλαίμεθᾰ πήλαισθε πήλαιντο
imperative   πῆλαι πηλᾰ́σθω πήλᾰσθον πηλᾰ́σθων   πήλᾰσθε πηλᾰ́σθων
active middle
infinitive πῆλαι πήλᾰσθαι
participle m πήλᾱς πηλᾰ́μενος
f πήλᾱσᾰ πηλᾰμένη
n πῆλᾰν πηλᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πῆλᾰ (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πῆλᾰ πῆλᾰς πῆλε(ν) πήλᾰτον πηλᾰ́την πήλᾰμεν πήλᾰτε πῆλᾰν
subjunctive πήλω,
πήλωμῐ 		πήλῃς,
πήλῃσθᾰ 		πήλῃ,
πήλῃσῐ 		πήλητον πήλητον πήλωμεν πήλητε πήλωσῐ(ν)
optative πήλαιμῐ πήλαις,
πήλαισθᾰ,
πήλειᾰς 		πήλειε(ν),
πήλαι 		πηλεῖτον πηλείτην πηλεῖμεν πηλεῖτε πηλεῖεν
imperative   πῆλον πηλᾰ́τω πήλᾰτον πηλᾰ́των   πήλᾰτε πηλᾰ́ντων
active
infinitive πῆλαι/πηλᾰ́μεν/πηλᾰμέναι
participle m πήλᾱς
f πήλᾱσᾰ
n πῆλᾰν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πέπαλᾰ, πεπαλᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέπαλᾰ πέπαλᾰς πέπαλε(ν) πεπάλᾰτον πεπαλᾰ́την πεπάλᾰμεν πεπάλᾰτε πέπαλᾰν
subjunctive πεπάλω,
πεπάλωμῐ 		πεπάλῃς,
πεπάλῃσθᾰ 		πεπάλῃ,
πεπάλῃσῐ 		πεπάλητον πεπάλητον πεπάλωμεν πεπάλητε πεπάλωσῐ(ν)
optative πεπάλαιμῐ πεπάλαις,
πεπάλαισθᾰ,
πεπάλειᾰς 		πεπάλειε(ν),
πεπάλαι 		πεπαλεῖτον πεπαλείτην πεπαλεῖμεν πεπαλεῖτε πεπαλεῖεν
imperative   πέπαλον πεπαλᾰ́τω πεπάλᾰτον πεπαλᾰ́των   πεπάλᾰτε πεπαλᾰ́ντων
middle indicative πεπαλᾰ́μην πεπάλᾰο πεπάλᾰτο πεπάλᾰσθον πεπαλᾰ́σθην πεπαλᾰ́με(σ)θᾰ πεπάλᾰσθε πεπάλᾰντο
subjunctive πεπάλωμαι πεπάληαι πεπάληται πεπάλησθον πεπάλησθον πεπαλώμε(σ)θᾰ πεπάλησθε πεπάλωνται
optative πεπαλαίμην πεπάλαιο πεπάλαιτο πεπάλαισθον πεπαλαίσθην πεπαλαίμε(σ)θᾰ πεπάλαισθε πεπαλαίᾰτο
imperative   πέπαλαι πεπαλᾰ́σθω πεπάλᾰσθον πεπαλᾰ́σθων   πεπάλᾰσθε πεπαλᾰ́σθων
active middle
infinitive πεπᾶλαι/πεπαλᾰ́μεν/πεπαλᾰμέναι πεπάλᾰσθαι
participle m πεπάλᾱς πεπαλᾰ́μενος
f πεπάλᾱσᾰ πεπαλᾰμένη
n πεπᾶλᾰν πεπαλᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: παλόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative παλόμην πάλεο πάλτο πάλεσθον παλέσθην παλόμε(σ)θᾰ πάλεσθε πάλοντο
subjunctive πάλωμαι πάληαι πάληται πάλησθον πάλησθον παλώμε(σ)θᾰ πάλησθε πάλωνται
optative παλοίμην πάλοιο πάλοιτο πάλοισθον παλοίσθην παλοίμε(σ)θᾰ πάλοισθε παλοίᾰτο
imperative   πάλεο παλέσθω πάλεσθον παλέσθων   πάλεσθε παλέσθων
middle
infinitive παλέσθαι
participle m παλόμενος
f παλομένη
n παλόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπαλμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative πέπαλμαι πέπαλσαι πέπαλται πέπαλθον πέπαλθον πεπάλμεθᾰ πέπαλθε πεπάλᾰται
subjunctive πεπαλμένος ὦ πεπαλμένος ᾖς πεπαλμένος ᾖ πεπαλμένω ἦτον πεπαλμένω ἦτον πεπαλμένοι ὦμεν πεπαλμένοι ἦτε πεπαλμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπαλμένος εἴην πεπαλμένος εἴης πεπαλμένος εἴη πεπαλμένω εἴητον/εἶτον πεπαλμένω εἰήτην/εἴτην πεπαλμένοι εἴημεν/εἶμεν πεπαλμένοι εἴητε/εἶτε πεπαλμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πέπαλσο πεπάλθω πέπαλθον πεπάλθων   πέπαλθε πεπάλθων
infinitive πεπᾶλθαι
participle m πεπαλμένος
f πεπαλμένη
n πεπαλμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ “πάλλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  2. ^ “πάλλω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers

Further reading

  • “πάλλω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • πάλλω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • πάλλω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • “πάλλω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
Wikious
Boobota
Sagapedia