πέμπελος

Ancient Greek

Galen's explanation is a folk etymology based on the similarity with πέμπω (pémpō, “to send, dispatch”). Blanc proposed a reduplication πελ-πελ- from Proto-Indo-European *pel- (“gray”), the same root of πελιός (peliós, “livid”) and πελιδνός (pelidnós, “pallid”). Anothery theory by Furnée links this adjective to Georgian პეპერა (ṗeṗera, “ancestor, forefather”), showing nasalization.

πέμπελος • (pémpelos) m or f (neuter πέμπελον); second declension

old, aged
Synonym: γηραιός (gēraiós)
Hesychius' gives the definition as: στωμύλος (stōmúlos, “talkative”), λάλος (lálos, “loquacious”).

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πέμπελος pémpelos	πέμπελον pémpelon	πεμπέλω pempélō	πεμπέλω pempélō	πέμπελοι pémpeloi	πέμπελᾰ pémpela
Genitive	πεμπέλου pempélou	πεμπέλου pempélou	πεμπέλοιν pempéloin	πεμπέλοιν pempéloin	πεμπέλων pempélōn	πεμπέλων pempélōn
Dative	πεμπέλῳ pempélōi	πεμπέλῳ pempélōi	πεμπέλοιν pempéloin	πεμπέλοιν pempéloin	πεμπέλοις pempélois	πεμπέλοις pempélois
Accusative	πέμπελον pémpelon	πέμπελον pémpelon	πεμπέλω pempélō	πεμπέλω pempélō	πεμπέλους pempélous	πέμπελᾰ pémpela
Vocative	πέμπελε pémpele	πέμπελον pémpelon	πεμπέλω pempélō	πεμπέλω pempélō	πέμπελοι pémpeloi	πέμπελᾰ pémpela
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πεμπέλως pempélōs		πεμπελώτερος pempelṓteros		πεμπελώτᾰτος pempelṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.