παράταιρος • (parátairos) m (feminine παράταιρη, neuter παράταιρο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | παράταιρος (parátairos) | παράταιρη (parátairi) | παράταιρο (parátairo) | παράταιροι (parátairoi) | παράταιρες (parátaires) | παράταιρα (parátaira) | |
genitive | παράταιρου (parátairou) | παράταιρης (parátairis) | παράταιρου (parátairou) | παράταιρων (parátairon) | παράταιρων (parátairon) | παράταιρων (parátairon) | |
accusative | παράταιρο (parátairo) | παράταιρη (parátairi) | παράταιρο (parátairo) | παράταιρους (parátairous) | παράταιρες (parátaires) | παράταιρα (parátaira) | |
vocative | παράταιρε (parátaire) | παράταιρη (parátairi) | παράταιρο (parátairo) | παράταιροι (parátairoi) | παράταιρες (parátaires) | παράταιρα (parátaira) |