From Koine Greek παραδεκτός (paradektós), equivalent to παρα- (para-) + δεχτός (dechtós, “accepted”).
παραδεχτός • (paradechtós) m (feminine παραδεχτή, neuter παραδεχτό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | παραδεχτός (paradechtós) | παραδεχτή (paradechtí) | παραδεχτό (paradechtó) | παραδεχτοί (paradechtoí) | παραδεχτές (paradechtés) | παραδεχτά (paradechtá) | |
genitive | παραδεχτού (paradechtoú) | παραδεχτής (paradechtís) | παραδεχτού (paradechtoú) | παραδεχτών (paradechtón) | παραδεχτών (paradechtón) | παραδεχτών (paradechtón) | |
accusative | παραδεχτό (paradechtó) | παραδεχτή (paradechtí) | παραδεχτό (paradechtó) | παραδεχτούς (paradechtoús) | παραδεχτές (paradechtés) | παραδεχτά (paradechtá) | |
vocative | παραδεχτέ (paradechté) | παραδεχτή (paradechtí) | παραδεχτό (paradechtó) | παραδεχτοί (paradechtoí) | παραδεχτές (paradechtés) | παραδεχτά (paradechtá) |