παρατείνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word παρατείνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word παρατείνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say παρατείνω in singular and plural. Everything you need to know about the word παρατείνω you have here. The definition of the word παρατείνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπαρατείνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From παρα- (para-, “beside, by”) +‎ τείνω (teínō, “to stretch out”).

Pronunciation

 

Verb

πᾰρᾰτείνω • (parateínō)

  1. to stretch out along, beside, or near; to extend, deploy; to extend along; to be stretched at length, laid low
    1. to stretch on the rack, torture; to be tortured; to be worn out
    2. to prolong, protract
      1. to delay
    3. to apply a figure to a straight line
    4. (of the bowels) to relax
    5. to lengthen in pronunciation; (of sound, of echo) to prolong
    6. to stretch or lie beside or along
      1. to extend; to extend over
      2. (of time) to extend; to continue one's life

Inflection

   Present: παρατείνω, παρατείνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative παρατείνω παρατείνεις παρατείνει παρατείνετον παρατείνετον παρατείνομεν παρατείνετε παρατείνουσῐ(ν)
subjunctive παρατείνω παρατείνῃς παρατείνῃ παρατείνητον παρατείνητον παρατείνωμεν παρατείνητε παρατείνωσῐ(ν)
optative παρατείνοιμῐ παρατείνοις παρατείνοι παρατείνοιτον παρατεινοίτην παρατείνοιμεν παρατείνοιτε παρατείνοιεν
imperative   παράτεινε παρατεινέτω παρατείνετον παρατεινέτων   παρατείνετε παρατεινόντων
middle/
passive 		indicative παρατείνομαι παρατείνῃ,
παρατείνει 		παρατείνεται παρατείνεσθον παρατείνεσθον παρατεινόμεθᾰ παρατείνεσθε παρατείνονται
subjunctive παρατείνωμαι παρατείνῃ παρατείνηται παρατείνησθον παρατείνησθον παρατεινώμεθᾰ παρατείνησθε παρατείνωνται
optative παρατεινοίμην παρατείνοιο παρατείνοιτο παρατείνοισθον παρατεινοίσθην παρατεινοίμεθᾰ παρατείνοισθε παρατείνοιντο
imperative   παρατείνου παρατεινέσθω παρατείνεσθον παρατεινέσθων   παρατείνεσθε παρατεινέσθων
active middle/passive
infinitive παρατείνειν παρατείνεσθαι
participle m παρατείνων παρατεινόμενος
f παρατείνουσᾰ παρατεινομένη
n παρατεῖνον παρατεινόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: παρέτεινον, παρετεινόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative παρέτεινον παρέτεινες παρέτεινε(ν) παρετείνετον παρετεινέτην παρετείνομεν παρετείνετε παρέτεινον
middle/
passive 		indicative παρετεινόμην παρετείνου παρετείνετο παρετείνεσθον παρετεινέσθην παρετεινόμεθᾰ παρετείνεσθε παρετείνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: παρατενέω, παρατενέομαι, παρατᾰθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative παρατενέω παρατενέεις παρατενέει παρατενέετον παρατενέετον παρατενέομεν παρατενέετε παρατενέουσῐ(ν)
optative παρατενέοιμῐ παρατενέοις παρατενέοι παρατενέοιτον παρατενεοίτην παρατενέοιμεν παρατενέοιτε παρατενέοιεν
middle indicative παρατενέομαι παρατενέῃ,
παρατενέει 		παρατενέεται παρατενέεσθον παρατενέεσθον παρατενεόμεθᾰ παρατενέεσθε παρατενέονται
optative παρατενεοίμην παρατενέοιο παρατενέοιτο παρατενέοισθον παρατενεοίσθην παρατενεοίμεθᾰ παρατενέοισθε παρατενέοιντο
passive indicative παρατᾰθήσομαι παρατᾰθήσῃ παρατᾰθήσεται παρατᾰθήσεσθον παρατᾰθήσεσθον παρατᾰθησόμεθᾰ παρατᾰθήσεσθε παρατᾰθήσονται
optative παρατᾰθησοίμην παρατᾰθήσοιο παρατᾰθήσοιτο παρατᾰθήσοισθον παρατᾰθησοίσθην παρατᾰθησοίμεθᾰ παρατᾰθήσοισθε παρατᾰθήσοιντο
active middle passive
infinitive παρατενέειν παρατενέεσθαι παρατᾰθήσεσθαι
participle m παρατενέων παρατενεόμενος παρατᾰθησόμενος
f παρατενέουσᾰ παρατενεομένη παρατᾰθησομένη
n παρατενέον παρατενεόμενον παρατᾰθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: παρατενῶ, παρατενοῦμαι, παρατᾰθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative παρατενῶ παρατενεῖς παρατενεῖ παρατενεῖτον παρατενεῖτον παρατενοῦμεν παρατενεῖτε παρατενοῦσῐ(ν)
optative παρατενοίην,
παρατενοῖμῐ 		παρατενοίης,
παρατενοῖς 		παρατενοίη,
παρατενοῖ 		παρατενοῖτον,
παρατενοίητον 		παρατενοίτην,
παρατενοιήτην 		παρατενοῖμεν,
παρατενοίημεν 		παρατενοῖτε,
παρατενοίητε 		παρατενοῖεν,
παρατενοίησᾰν
middle indicative παρατενοῦμαι παρατενῇ παρατενεῖται παρατενεῖσθον παρατενεῖσθον παρατενούμεθᾰ παρατενεῖσθε παρατενοῦνται
optative παρατενοίμην παρατενοῖο παρατενοῖτο παρατενοῖσθον παρατενοίσθην παρατενοίμεθᾰ παρατενοῖσθε παρατενοῖντο
passive indicative παρατᾰθήσομαι παρατᾰθήσῃ παρατᾰθήσεται παρατᾰθήσεσθον παρατᾰθήσεσθον παρατᾰθησόμεθᾰ παρατᾰθήσεσθε παρατᾰθήσονται
optative παρατᾰθησοίμην παρατᾰθήσοιο παρατᾰθήσοιτο παρατᾰθήσοισθον παρατᾰθησοίσθην παρατᾰθησοίμεθᾰ παρατᾰθήσοισθε παρατᾰθήσοιντο
active middle passive
infinitive παρατενεῖν παρατενεῖσθαι παρατᾰθήσεσθαι
participle m παρατενῶν παρατενούμενος παρατᾰθησόμενος
f παρατενοῦσᾰ παρατενουμένη παρατᾰθησομένη
n παρατενοῦν παρατενούμενον παρατᾰθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: παρέτεινᾰ, παρετεινᾰ́μην, παρετᾰ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative παρέτεινᾰ παρέτεινᾰς παρέτεινε(ν) παρετείνᾰτον παρετεινᾰ́την παρετείνᾰμεν παρετείνᾰτε παρέτεινᾰν
subjunctive παρατείνω παρατείνῃς παρατείνῃ παρατείνητον παρατείνητον παρατείνωμεν παρατείνητε παρατείνωσῐ(ν)
optative παρατείναιμῐ παρατείνειᾰς,
παρατείναις 		παρατείνειε(ν),
παρατείναι 		παρατείναιτον παρατειναίτην παρατείναιμεν παρατείναιτε παρατείνειᾰν,
παρατείναιεν
imperative   παράτεινον παρατεινᾰ́τω παρατείνᾰτον παρατεινᾰ́των   παρατείνᾰτε παρατεινᾰ́ντων
middle indicative παρετεινᾰ́μην παρετείνω παρετείνᾰτο παρετείνᾰσθον παρετεινᾰ́σθην παρετεινᾰ́μεθᾰ παρετείνᾰσθε παρετείνᾰντο
subjunctive παρατείνωμαι παρατείνῃ παρατείνηται παρατείνησθον παρατείνησθον παρατεινώμεθᾰ παρατείνησθε παρατείνωνται
optative παρατειναίμην παρατείναιο παρατείναιτο παρατείναισθον παρατειναίσθην παρατειναίμεθᾰ παρατείναισθε παρατείναιντο
imperative   παράτειναι παρατεινᾰ́σθω παρατείνᾰσθον παρατεινᾰ́σθων   παρατείνᾰσθε παρατεινᾰ́σθων
passive indicative παρετᾰ́θην παρετᾰ́θης παρετᾰ́θη παρετᾰ́θητον παρετᾰθήτην παρετᾰ́θημεν παρετᾰ́θητε παρετᾰ́θησᾰν
subjunctive παρατᾰθῶ παρατᾰθῇς παρατᾰθῇ παρατᾰθῆτον παρατᾰθῆτον παρατᾰθῶμεν παρατᾰθῆτε παρατᾰθῶσῐ(ν)
optative παρατᾰθείην παρατᾰθείης παρατᾰθείη παρατᾰθεῖτον,
παρατᾰθείητον 		παρατᾰθείτην,
παρατᾰθειήτην 		παρατᾰθεῖμεν,
παρατᾰθείημεν 		παρατᾰθεῖτε,
παρατᾰθείητε 		παρατᾰθεῖεν,
παρατᾰθείησᾰν
imperative   παρατᾰ́θητῐ παρατᾰθήτω παρατᾰ́θητον παρατᾰθήτων   παρατᾰ́θητε παρατᾰθέντων
active middle passive
infinitive παρατεῖναι παρατείνᾰσθαι παρατᾰθῆναι
participle m παρατείνᾱς παρατεινᾰ́μενος παρατᾰθείς
f παρατείνᾱσᾰ παρατεινᾰμένη παρατᾰθεῖσᾰ
n παρατεῖνᾰν παρατεινᾰ́μενον παρατᾰθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: παρατέτᾰκᾰ, παρατέτᾰμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative παρατέτᾰκᾰ παρατέτᾰκᾰς παρατέτᾰκε(ν) παρατετᾰ́κᾰτον παρατετᾰ́κᾰτον παρατετᾰ́κᾰμεν παρατετᾰ́κᾰτε παρατετᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive παρατετᾰ́κω παρατετᾰ́κῃς παρατετᾰ́κῃ παρατετᾰ́κητον παρατετᾰ́κητον παρατετᾰ́κωμεν παρατετᾰ́κητε παρατετᾰ́κωσῐ(ν)
optative παρατετᾰ́κοιμῐ,
παρατετᾰκοίην 		παρατετᾰ́κοις,
παρατετᾰκοίης 		παρατετᾰ́κοι,
παρατετᾰκοίη 		παρατετᾰ́κοιτον παρατετᾰκοίτην παρατετᾰ́κοιμεν παρατετᾰ́κοιτε παρατετᾰ́κοιεν
imperative   παρατέτᾰκε παρατετᾰκέτω παρατετᾰ́κετον παρατετᾰκέτων   παρατετᾰ́κετε παρατετᾰκόντων
middle/
passive 		indicative παρατέτᾰμαι παρατέτᾰσαι παρατέτᾰται παρατέτᾰσθον παρατέτᾰσθον παρατετᾰ́μεθᾰ παρατέτᾰσθε παρατέτᾰνται
subjunctive παρατετᾰμένος ὦ παρατετᾰμένος ᾖς παρατετᾰμένος ᾖ παρατετᾰμένω ἦτον παρατετᾰμένω ἦτον παρατετᾰμένοι ὦμεν παρατετᾰμένοι ἦτε παρατετᾰμένοι ὦσῐ(ν)
optative παρατετᾰμένος εἴην παρατετᾰμένος εἴης παρατετᾰμένος εἴη παρατετᾰμένω εἴητον/εἶτον παρατετᾰμένω εἰήτην/εἴτην παρατετᾰμένοι εἴημεν/εἶμεν παρατετᾰμένοι εἴητε/εἶτε παρατετᾰμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   παρατέτᾰσο παρατετᾰ́σθω παρατέτᾰσθον παρατετᾰ́σθων   παρατέτᾰσθε παρατετᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive παρατετᾰκέναι παρατετᾰ́σθαι
participle m παρατετᾰκώς παρατετᾰμένος
f παρατετᾰκυῖᾰ παρατετᾰμένη
n παρατετᾰκός παρατετᾰμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: παρατετᾰ́κειν, παρατετᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative παρατετᾰ́κειν,
παρατετᾰ́κη 		παρατετᾰ́κεις,
παρατετᾰ́κης 		παρατετᾰ́κει(ν) παρατετᾰ́κετον παρατετᾰκέτην παρατετᾰ́κεμεν παρατετᾰ́κετε παρατετᾰ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative παρατετᾰ́μην παρατέτᾰσο παρατέτᾰτο παρατέτᾰσθον παρατετᾰ́σθην παρατετᾰ́μεθᾰ παρατέτᾰσθε παρατέτᾰντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • ⇒ English: paratenic

References

Wikious
Boobota
Sagapedia