From πεντα- (penta-) + νόστιμος (nóstimos).
πεντανόστιμος • (pentanóstimos) m (feminine πεντανόστιμη, neuter πεντανόστιμο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | νόστιμος (nóstimos) | νόστιμη (nóstimi) | νόστιμο (nóstimo) | νόστιμοι (nóstimoi) | νόστιμες (nóstimes) | νόστιμα (nóstima) | |
| genitive | νόστιμου (nóstimou) | νόστιμης (nóstimis) | νόστιμου (nóstimou) | νόστιμων (nóstimon) | νόστιμων (nóstimon) | νόστιμων (nóstimon) | |
| accusative | νόστιμο (nóstimo) | νόστιμη (nóstimi) | νόστιμο (nóstimo) | νόστιμους (nóstimous) | νόστιμες (nóstimes) | νόστιμα (nóstima) | |
| vocative | νόστιμε (nóstime) | νόστιμη (nóstimi) | νόστιμο (nóstimo) | νόστιμοι (nóstimoi) | νόστιμες (nóstimes) | νόστιμα (nóstima) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πεντανόστιμος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πεντανόστιμος, etc.)