From περιτόναιος (peritónaios), from περίτονος (perítonos, “covered with something stretched over”) + -αιος (-aios, suffix to form an adjective).
περιτόναιον • (peritónaion) n (genitive περιτοναίου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ περιτόναιον tò peritónaion |
τὼ περιτοναίω tṑ peritonaíō |
τᾰ̀ περιτόναιᾰ tằ peritónaiă | ||||||||||
Genitive | τοῦ περιτοναίου toû peritonaíou |
τοῖν περιτοναίοιν toîn peritonaíoin |
τῶν περιτοναίων tôn peritonaíōn | ||||||||||
Dative | τῷ περιτοναίῳ tôi peritonaíōi |
τοῖν περιτοναίοιν toîn peritonaíoin |
τοῖς περιτοναίοις toîs peritonaíois | ||||||||||
Accusative | τὸ περιτόναιον tò peritónaion |
τὼ περιτοναίω tṑ peritonaíō |
τᾰ̀ περιτόναιᾰ tằ peritónaiă | ||||||||||
Vocative | περιτόναιον peritónaion |
περιτοναίω peritonaíō |
περιτόναιᾰ peritónaiă | ||||||||||
Notes: |
|
“περιτόναιον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press