πετεινός

Ancient Greek

Alternative forms

πετηνός (petēnós), πτηνός (ptēnós)
πετεηνός (peteēnós), πετεεινός (peteeinós) — Epic, poetic

Etymology

From πέτομαι (pétomai, “to fly”) from Proto-Indo-European *péth₂eti from the root *peth₂- (literally “to spread one’s wings”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.teː.nós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.tiˈnos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.tiˈnos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.tiˈnos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.tiˈnos/

Adjective

πετεινός • (peteinós) m (feminine πετεινή, neuter πετεινόν); first/second declension

fully fledged; able to fly

Declension

First and second declension of πετεινός; πετεινή; πετεινόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πετεινός peteinós	πετεινή peteinḗ	πετεινόν peteinón	πετεινώ peteinṓ	πετεινᾱ́ peteinā́	πετεινώ peteinṓ	πετεινοί peteinoí	πετειναί peteinaí	πετεινᾰ́ peteiná
Genitive	πετεινοῦ peteinoû	πετεινῆς peteinês	πετεινοῦ peteinoû	πετεινοῖν peteinoîn	πετειναῖν peteinaîn	πετεινοῖν peteinoîn	πετεινῶν peteinôn	πετεινῶν peteinôn	πετεινῶν peteinôn
Dative	πετεινῷ peteinôi	πετεινῇ peteinêi	πετεινῷ peteinôi	πετεινοῖν peteinoîn	πετειναῖν peteinaîn	πετεινοῖν peteinoîn	πετεινοῖς peteinoîs	πετειναῖς peteinaîs	πετεινοῖς peteinoîs
Accusative	πετεινόν peteinón	πετεινήν peteinḗn	πετεινόν peteinón	πετεινώ peteinṓ	πετεινᾱ́ peteinā́	πετεινώ peteinṓ	πετεινούς peteinoús	πετεινᾱ́ς peteinā́s	πετεινᾰ́ peteiná
Vocative	πετεινέ peteiné	πετεινή peteinḗ	πετεινόν peteinón	πετεινώ peteinṓ	πετεινᾱ́ peteinā́	πετεινώ peteinṓ	πετεινοί peteinoí	πετειναί peteinaí	πετεινᾰ́ peteiná
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πετεινῶς peteinôs			πετεινότερος peteinóteros			πετεινότᾰτος peteinótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: πετεινός (peteinós)

Greek

Greek Wikipedia has an article on:

πετεινός

Wikipedia ^el

Etymology

Inherited from Ancient Greek πετεινός (peteinós) from πέτομαι (pétomai, “to fly”) from Proto-Indo-European *péth₂eti from the root *peth₂- (literally “to spread one’s wings”).

Noun

πετεινός • (peteinós) m (plural πετεινοί)

(poetic, uncommon) cock, rooster

Declension

Declension of πετεινός

	singular	plural
nominative	πετεινός •	πετεινοί •
genitive	πετεινού •	πετεινών •
accusative	πετεινό •	πετεινούς •
vocative	πετεινέ •	πετεινοί •

Synonyms

see: κόκορας m (kókoras)

Derived terms

είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα (eípe o gáidaros ton peteinó kefála, “the pot calling the kettle black”)
τσαλαπετεινός m (tsalapeteinós, “hoopoe”)

Related terms

πετεινάρι n (peteinári, “cockerel, young male chicken”) (diminutive form)

πετεινός

Contents

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Noun

Declension

Synonyms

Derived terms

Related terms

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia