πλέκω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word πλέκω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word πλέκω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say πλέκω in singular and plural. Everything you need to know about the word πλέκω you have here. The definition of the word πλέκω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπλέκω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *pleḱ-. Cognate with Latin plectō.

Pronunciation

 

Verb

πλέκω • (plékō)

  1. to plait, twine, twist, weave, braid

Inflection

   Present: πλέκω, πλέκομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πλέκω πλέκεις πλέκει πλέκετον πλέκετον πλέκομεν πλέκετε πλέκουσῐ(ν)
subjunctive πλέκω πλέκῃς πλέκῃ πλέκητον πλέκητον πλέκωμεν πλέκητε πλέκωσῐ(ν)
optative πλέκοιμῐ πλέκοις πλέκοι πλέκοιτον πλεκοίτην πλέκοιμεν πλέκοιτε πλέκοιεν
imperative   πλέκε πλεκέτω πλέκετον πλεκέτων   πλέκετε πλεκόντων
middle/
passive 		indicative πλέκομαι πλέκῃ,
πλέκει 		πλέκεται πλέκεσθον πλέκεσθον πλεκόμεθᾰ πλέκεσθε πλέκονται
subjunctive πλέκωμαι πλέκῃ πλέκηται πλέκησθον πλέκησθον πλεκώμεθᾰ πλέκησθε πλέκωνται
optative πλεκοίμην πλέκοιο πλέκοιτο πλέκοισθον πλεκοίσθην πλεκοίμεθᾰ πλέκοισθε πλέκοιντο
imperative   πλέκου πλεκέσθω πλέκεσθον πλεκέσθων   πλέκεσθε πλεκέσθων
active middle/passive
infinitive πλέκειν πλέκεσθαι
participle m πλέκων πλεκόμενος
f πλέκουσᾰ πλεκομένη
n πλέκον πλεκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔπλεκον, ἐπλεκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπλεκον ἔπλεκες ἔπλεκε(ν) ἐπλέκετον ἐπλεκέτην ἐπλέκομεν ἐπλέκετε ἔπλεκον
middle/
passive 		indicative ἐπλεκόμην ἐπλέκου ἐπλέκετο ἐπλέκεσθον ἐπλεκέσθην ἐπλεκόμεθᾰ ἐπλέκεσθε ἐπλέκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πλέξω, πλέξομαι, πλεχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πλέξω πλέξεις πλέξει πλέξετον πλέξετον πλέξομεν πλέξετε πλέξουσῐ(ν)
optative πλέξοιμῐ πλέξοις πλέξοι πλέξοιτον πλεξοίτην πλέξοιμεν πλέξοιτε πλέξοιεν
middle indicative πλέξομαι πλέξῃ,
πλέξει 		πλέξεται πλέξεσθον πλέξεσθον πλεξόμεθᾰ πλέξεσθε πλέξονται
optative πλεξοίμην πλέξοιο πλέξοιτο πλέξοισθον πλεξοίσθην πλεξοίμεθᾰ πλέξοισθε πλέξοιντο
passive indicative πλεχθήσομαι πλεχθήσῃ πλεχθήσεται πλεχθήσεσθον πλεχθήσεσθον πλεχθησόμεθᾰ πλεχθήσεσθε πλεχθήσονται
optative πλεχθησοίμην πλεχθήσοιο πλεχθήσοιτο πλεχθήσοισθον πλεχθησοίσθην πλεχθησοίμεθᾰ πλεχθήσοισθε πλεχθήσοιντο
active middle passive
infinitive πλέξειν πλέξεσθαι πλεχθήσεσθαι
participle m πλέξων πλεξόμενος πλεχθησόμενος
f πλέξουσᾰ πλεξομένη πλεχθησομένη
n πλέξον πλεξόμενον πλεχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔπλεξᾰ, ἐπλεξᾰ́μην, ἐπλέχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπλεξᾰ ἔπλεξᾰς ἔπλεξε(ν) ἐπλέξᾰτον ἐπλεξᾰ́την ἐπλέξᾰμεν ἐπλέξᾰτε ἔπλεξᾰν
subjunctive πλέγξω πλέγξῃς πλέγξῃ πλέγξητον πλέγξητον πλέγξωμεν πλέγξητε πλέγξωσῐ(ν)
optative πλέγξαιμῐ πλέγξειᾰς,
πλέγξαις 		πλέγξειε(ν),
πλέγξαι 		πλέγξαιτον πλεγξαίτην πλέγξαιμεν πλέγξαιτε πλέγξειᾰν,
πλέγξαιεν
imperative   πλέγξον πλεγξᾰ́τω πλέγξᾰτον πλεγξᾰ́των   πλέγξᾰτε πλεγξᾰ́ντων
middle indicative ἐπλεξᾰ́μην ἐπλέξω ἐπλέξᾰτο ἐπλέξᾰσθον ἐπλεξᾰ́σθην ἐπλεξᾰ́μεθᾰ ἐπλέξᾰσθε ἐπλέξᾰντο
subjunctive πλέγξωμαι πλέγξῃ πλέγξηται πλέγξησθον πλέγξησθον πλεγξώμεθᾰ πλέγξησθε πλέγξωνται
optative πλεγξαίμην πλέγξαιο πλέγξαιτο πλέγξαισθον πλεγξαίσθην πλεγξαίμεθᾰ πλέγξαισθε πλέγξαιντο
imperative   πλέγξαι πλεγξᾰ́σθω πλέγξᾰσθον πλεγξᾰ́σθων   πλέγξᾰσθε πλεγξᾰ́σθων
passive indicative ἐπλέχθην ἐπλέχθης ἐπλέχθη ἐπλέχθητον ἐπλεχθήτην ἐπλέχθημεν ἐπλέχθητε ἐπλέχθησᾰν
subjunctive πλεχθῶ πλεχθῇς πλεχθῇ πλεχθῆτον πλεχθῆτον πλεχθῶμεν πλεχθῆτε πλεχθῶσῐ(ν)
optative πλεχθείην πλεχθείης πλεχθείη πλεχθεῖτον,
πλεχθείητον 		πλεχθείτην,
πλεχθειήτην 		πλεχθεῖμεν,
πλεχθείημεν 		πλεχθεῖτε,
πλεχθείητε 		πλεχθεῖεν,
πλεχθείησᾰν
imperative   πλέχθητῐ πλεχθήτω πλέχθητον πλεχθήτων   πλέχθητε πλεχθέντων
active middle passive
infinitive πλέγξαι πλέγξᾰσθαι πλεχθῆναι
participle m πλέγξᾱς πλεγξᾰ́μενος πλεχθείς
f πλέγξᾱσᾰ πλεγξᾰμένη πλεχθεῖσᾰ
n πλέγξᾰν πλεγξᾰ́μενον πλεχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπλοχᾰ, πέπλεγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέπλοχᾰ πέπλοχᾰς πέπλοχε(ν) πεπλόχᾰτον πεπλόχᾰτον πεπλόχᾰμεν πεπλόχᾰτε πεπλόχᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπλόχω πεπλόχῃς πεπλόχῃ πεπλόχητον πεπλόχητον πεπλόχωμεν πεπλόχητε πεπλόχωσῐ(ν)
optative πεπλόχοιμῐ,
πεπλοχοίην 		πεπλόχοις,
πεπλοχοίης 		πεπλόχοι,
πεπλοχοίη 		πεπλόχοιτον πεπλοχοίτην πεπλόχοιμεν πεπλόχοιτε πεπλόχοιεν
imperative   πέπλοχε πεπλοχέτω πεπλόχετον πεπλοχέτων   πεπλόχετε πεπλοχόντων
middle/
passive 		indicative πέπλεγμαι πέπλεξαι πέπλεκται πέπλεχθον πέπλεχθον πεπλέγμεθᾰ πέπλεχθε πεπλέκᾰται
subjunctive πεπλεγμένος ὦ πεπλεγμένος ᾖς πεπλεγμένος ᾖ πεπλεγμένω ἦτον πεπλεγμένω ἦτον πεπλεγμένοι ὦμεν πεπλεγμένοι ἦτε πεπλεγμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπλεγμένος εἴην πεπλεγμένος εἴης πεπλεγμένος εἴη πεπλεγμένω εἴητον/εἶτον πεπλεγμένω εἰήτην/εἴτην πεπλεγμένοι εἴημεν/εἶμεν πεπλεγμένοι εἴητε/εἶτε πεπλεγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πέπλεξο πεπλέχθω πέπλεχθον πεπλέχθων   πέπλεχθε πεπλέχθων
active middle/passive
infinitive πεπλοχέναι πεπλέχθαι
participle m πεπλοχώς πεπλεγμένος
f πεπλοχυῖᾰ πεπλεγμένη
n πεπλοχός πεπλεγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: πλέκω (pléko)

Further reading

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek πλέκω (plékō).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈple.ko/
  • Hyphenation: πλέ‧κω

Verb

πλέκω • (pléko) active (past έπλεξα, passive πλέκομαι)

  1. to knit, plait, weave
  2. to tangle, intertwine
  3. (figuratively) to praise

Conjugation

πλέκω   πλέκομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg πλέκω πλέξω πλέκομαι πλεχτώ
2 sg πλέκεις πλέξεις πλέκεσαι πλεχτείς
3 sg πλέκει πλέξει πλέκεται πλεχτεί
1 pl πλέκουμε, [‑ομε] πλέξουμε, [‑ομε] πλεκόμαστε πλεχτούμε
2 pl πλέκετε πλέξετε πλέκεστε, πλεκόσαστε πλεχτείτε
3 pl πλέκουν(ε) πλέξουν(ε) πλέκονται πλεχτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έπλεκα έπλεξα πλεκόμουν(α) πλέχτηκα
2 sg έπλεκες έπλεξες πλεκόσουν(α) πλέχτηκες
3 sg έπλεκε έπλεξε πλεκόταν(ε) πλέχτηκε
1 pl πλέκαμε πλέξαμε πλεκόμασταν, (‑όμαστε) πλεχτήκαμε
2 pl πλέκατε πλέξατε πλεκόσασταν, (‑όσαστε) πλεχτήκατε
3 pl έπλεκαν, πλέκαν(ε) έπλεξαν, πλέξαν(ε) πλέκονταν, (πλεκόντουσαν) πλέχτηκαν, πλεχτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα πλέκω ➤ θα πλέξω ➤ θα πλέκομαι ➤ θα πλεχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα πλέκεις, … θα πλέξεις, … θα πλέκεσαι, … θα πλεχτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … πλέξει
  έχω, έχεις, … πλεγμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … πλεχτεί
  είμαι, είσαι, … πλεγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … πλέξει
  είχα, είχες, … πλεγμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … πλεχτεί
  ήμουν, ήσουν, … πλεγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … πλέξει
  θα έχω, θα έχεις, … πλεγμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … πλεχτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … πλεγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg πλέκε πλέξε, πλέχ' 1 — πλέξου
2 pl πλέκετε πλέξτε, πλέχτε2 πλέκεστε πλεχτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ πλέκοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας πλέξει ➤ πλεγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ πλέξει πλεχτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun weak pronouns e.g. πλέχ' το ("knit it!")
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

From πλεκ/χ-
From πλεξ-, πλοκ-
Wikious
Boobota
Sagapedia