From Proto-Indo-European *pleh₁- (“fill”).
πλεῖος • (pleîos) m (feminine πλείη, neuter πλεῖον); first/second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | πλεῖος pleîos |
πλείη pleíē |
πλεῖον pleîon |
πλείω pleíō |
πλείᾱ pleíā |
πλείω pleíō |
πλεῖοι pleîoi |
πλεῖαι pleîai |
πλεῖᾰ pleîa | |||||
| Genitive | πλείου / πλειοῖο / πλείοιο / πλειόο / πλείοο pleíou / pleioîo / pleíoio / pleióo / pleíoo |
πλείης pleíēs |
πλείου / πλειοῖο / πλείοιο / πλειόο / πλείοο pleíou / pleioîo / pleíoio / pleióo / pleíoo |
πλείοιῐν pleíoiin |
πλείαιν / πλείαιῐν / πλείῃῐν pleíai(i)n / pleíēiin |
πλείοιῐν pleíoiin |
πλείων pleíōn |
πλειᾱ́ων / πλειέ͜ων / πλειῶν pleiā́ōn / pleié͜ōn / pleiôn |
πλείων pleíōn | |||||
| Dative | πλείῳ pleíōi |
πλείῃ pleíēi |
πλείῳ pleíōi |
πλείοιῐν pleíoiin |
πλείαιν / πλείαιῐν / πλείῃῐν pleíai(i)n / pleíēiin |
πλείοιῐν pleíoiin |
πλείοισῐ / πλείοισῐν / πλείοις pleíoisi(n) / pleíois |
πλείῃσῐ / πλείῃσῐν / πλείῃς / πλείαις pleíēisi(n) / pleíēis / pleíais |
πλείοισῐ / πλείοισῐν / πλείοις pleíoisi(n) / pleíois | |||||
| Accusative | πλεῖον pleîon |
πλείην pleíēn |
πλεῖον pleîon |
πλείω pleíō |
πλείᾱ pleíā |
πλείω pleíō |
πλείους pleíous |
πλείᾱς pleíās |
πλεῖᾰ pleîa | |||||
| Vocative | πλεῖε pleîe |
πλείη pleíē |
πλεῖον pleîon |
πλείω pleíō |
πλείᾱ pleíā |
πλείω pleíō |
πλεῖοι pleîoi |
πλεῖαι pleîai |
πλεῖᾰ pleîa | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| πλείως pleíōs |
πλειότερος pleióteros |
πλειότᾰτος pleiótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||