πλοῦτος (ploûtos, “wealth”) + -κρᾰτῐ́ᾱ (-kratíā, “form of government”)
πλουτοκρᾰτῐ́ᾱ • (ploutokratíā) f (genitive πλουτοκρᾰτῐ́ᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ πλουτοκρᾰτῐ́ᾱ hē ploutokratíā |
τὼ πλουτοκρᾰτῐ́ᾱ tṑ ploutokratíā |
αἱ πλουτοκρᾰτῐ́αι hai ploutokratíai | ||||||||||
Genitive | τῆς πλουτοκρᾰτῐ́ᾱς tês ploutokratíās |
τοῖν πλουτοκρᾰτῐ́αιν toîn ploutokratíain |
τῶν πλουτοκρᾰτῐῶν tôn ploutokratiôn | ||||||||||
Dative | τῇ πλουτοκρᾰτῐ́ᾳ têi ploutokratíāi |
τοῖν πλουτοκρᾰτῐ́αιν toîn ploutokratíain |
ταῖς πλουτοκρᾰτῐ́αις taîs ploutokratíais | ||||||||||
Accusative | τὴν πλουτοκρᾰτῐ́ᾱν tḕn ploutokratíān |
τὼ πλουτοκρᾰτῐ́ᾱ tṑ ploutokratíā |
τᾱ̀ς πλουτοκρᾰτῐ́ᾱς tā̀s ploutokratíās | ||||||||||
Vocative | πλουτοκρᾰτῐ́ᾱ ploutokratíā |
πλουτοκρᾰτῐ́ᾱ ploutokratíā |
πλουτοκρᾰτῐ́αι ploutokratíai | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek πλουτοκρατία (ploutokratía). Equivalent to πλούτος (ploútos, “wealth”) + -κρατία (-kratía, “rule”).
πλουτοκρατία • (ploutokratía) f (uncountable)
singular | |
---|---|
nominative | πλουτοκρατία (ploutokratía) |
genitive | πλουτοκρατίας (ploutokratías) |
accusative | πλουτοκρατία (ploutokratía) |
vocative | πλουτοκρατία (ploutokratía) |