From πίνω (pínō, “to drink”) + -τήρ (-tḗr).[1]
ποτήρ • (potḗr) m (genitive ποτῆρος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ ποτήρ ho potḗr |
τὼ ποτῆρε tṑ potêre |
οἱ ποτῆρες hoi potêres | ||||||||||
Genitive | τοῦ ποτῆρος toû potêros |
τοῖν ποτήροιν toîn potḗroin |
τῶν ποτήρων tôn potḗrōn | ||||||||||
Dative | τῷ ποτῆρῐ tôi potêri |
τοῖν ποτήροιν toîn potḗroin |
τοῖς ποτῆρσῐ / ποτῆρσῐν toîs potêrsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν ποτῆρᾰ tòn potêra |
τὼ ποτῆρε tṑ potêre |
τοὺς ποτῆρᾰς toùs potêras | ||||||||||
Vocative | ποτήρ potḗr |
ποτῆρε potêre |
ποτῆρες potêres | ||||||||||
Notes: |
|