προέχω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word προέχω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word προέχω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say προέχω in singular and plural. Everything you need to know about the word προέχω you have here. The definition of the word προέχω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπροέχω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

προ- (pro-) +‎ ἔχω (ékhō)

Pronunciation

 

Verb

προέχω • (proékhō)

  1. to be ahead
  2. to jut forward
  3. (in middle) to hold or have before oneself
  4. (in middle) to excel, be better

Conjugation

   Present: προέχω, προέχομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προέχω προέχεις προέχει προέχετον προέχετον προέχομεν προέχετε προέχουσῐ(ν)
subjunctive προέχω προέχῃς προέχῃ προέχητον προέχητον προέχωμεν προέχητε προέχωσῐ(ν)
optative προέχοιμῐ προέχοις προέχοι προέχοιτον προεχοίτην προέχοιμεν προέχοιτε προέχοιεν
imperative   πρόεχε προεχέτω προέχετον προεχέτων   προέχετε προεχόντων
middle/
passive 		indicative προέχομαι προέχῃ,
προέχει 		προέχεται προέχεσθον προέχεσθον προεχόμεθᾰ προέχεσθε προέχονται
subjunctive προέχωμαι προέχῃ προέχηται προέχησθον προέχησθον προεχώμεθᾰ προέχησθε προέχωνται
optative προεχοίμην προέχοιο προέχοιτο προέχοισθον προεχοίσθην προεχοίμεθᾰ προέχοισθε προέχοιντο
imperative   προέχου προεχέσθω προέχεσθον προεχέσθων   προέχεσθε προεχέσθων
active middle/passive
infinitive προέχειν προέχεσθαι
participle m προέχων προεχόμενος
f προέχουσᾰ προεχομένη
n προέχον προεχόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προεῖχον, προειχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προεῖχον προεῖχες προεῖχε(ν) προείχετον προειχέτην προείχομεν προείχετε προεῖχον
middle/
passive 		indicative προειχόμην προείχου προείχετο προείχεσθον προειχέσθην προειχόμεθᾰ προείχεσθε προείχοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προέξω, προέξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προέξω προέξεις προέξει προέξετον προέξετον προέξομεν προέξετε προέξουσῐ(ν)
optative προέξοιμῐ προέξοις προέξοι προέξοιτον προεξοίτην προέξοιμεν προέξοιτε προέξοιεν
middle indicative προέξομαι προέξῃ,
προέξει 		προέξεται προέξεσθον προέξεσθον προεξόμεθᾰ προέξεσθε προέξονται
optative προεξοίμην προέξοιο προέξοιτο προέξοισθον προεξοίσθην προεξοίμεθᾰ προέξοισθε προέξοιντο
active middle
infinitive προέξειν προέξεσθαι
participle m προέξων προεξόμενος
f προέξουσᾰ προεξομένη
n προέξον προεξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προέσχον, προεσχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προέσχον προέσχες προέσχε(ν) προέσχετον προεσχέτην προέσχομεν προέσχετε προέσχον
subjunctive πρόσχω πρόσχῃς πρόσχῃ πρόσχητον πρόσχητον πρόσχωμεν πρόσχητε πρόσχωσῐ(ν)
optative πρόσχοιμῐ πρόσχοις πρόσχοι πρόσχοιτον προσχοίτην πρόσχοιμεν πρόσχοιτε πρόσχοιεν
imperative   πρόσχε προσχέτω πρόσχετον προσχέτων   πρόσχετε προσχόντων
middle indicative προεσχόμην προέσχου προέσχετο προέσχεσθον προεσχέσθην προεσχόμεθᾰ προέσχεσθε προέσχοντο
subjunctive πρόσχωμαι πρόσχῃ πρόσχηται πρόσχησθον πρόσχησθον προσχώμεθᾰ πρόσχησθε πρόσχωνται
optative προσχοίμην πρόσχοιο πρόσχοιτο πρόσχοισθον προσχοίσθην προσχοίμεθᾰ πρόσχοισθε πρόσχοιντο
imperative   προσχοῦ προσχέσθω πρόσχεσθον προσχέσθων   πρόσχεσθε προσχέσθων
active middle
infinitive προσχεῖν προσχέσθαι
participle m προσχών προσχόμενος
f προσχοῦσᾰ προσχομένη
n προσχόν προσχόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia