προστίθημι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word προστίθημι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word προστίθημι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say προστίθημι in singular and plural. Everything you need to know about the word προστίθημι you have here. The definition of the word προστίθημι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπροστίθημι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

προσ- (pros-) +‎ τίθημι (títhēmi)

Pronunciation

 

Verb

προστίθημῐ • (prostíthēmi)

  1. to put in front of, shut
  2. to hand over, deliver
  3. to grant, bestow
  4. to impose
  5. to attribute, impute
  6. to add, increase
  7. to join
  8. (Koine, followed by ind. or inf.) to do again; to repeat or continue
    • Genesis 4:2a (LXX)
      καί προσέθηκεν τεκεῖν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ τὸν Αβελ.
    • Luke 20:11
      καὶ προσέθετο ἕτερον πέμψαι δοῦλον...
  9. (in middle) to agree with/to
  10. (in middle) to associate with
  11. (in middle) to gain
  12. (in middle) to bring upon

Conjugation

   Present: προστῐ́θημῐ, προστῐ́θεμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προστῐ́θημῐ προστῐ́θης προστῐ́θησῐ(ν) προστῐ́θετον προστῐ́θετον προστῐ́θεμεν προστῐ́θετε προστῐθέᾱσῐ(ν)
subjunctive προστῐθῶ προστῐθῇς προστῐθῇ προστῐθῆτον προστῐθῆτον προστῐθῶμεν προστῐθῆτε προστῐθῶσῐ(ν)
optative προστῐθείην προστῐθείης προστῐθείη προστῐθεῖτον,
προστῐθείητον 		προστῐθείτην,
προστῐθειήτην 		προστῐθεῖμεν,
προστῐθείημεν 		προστῐθεῖτε,
προστῐθείητε 		προστῐθεῖεν,
προστῐθείησᾰν
imperative   προστῐ́θει προστῐθέτω προστῐ́θετον προστῐθέτων   προστῐ́θετε προστῐθέντων
middle/
passive 		indicative προστῐ́θεμαι προστῐ́θεσαι προστῐ́θεται προστῐ́θεσθον προστῐ́θεσθον προστῐθέμεθᾰ προστῐ́θεσθε προστῐ́θενται
subjunctive προστῐθῶμαι προστῐθῇ προστῐθῆται προστῐθῆσθον προστῐθῆσθον προστῐθώμεθᾰ προστῐθῆσθε προστῐθῶνται
optative προστῐθείμην προστῐθεῖο προστῐθεῖτο,
προστῐθοῖτο 		προστῐθεῖσθον,
προστῐθοῖσθον 		προστῐθείσθην,
προστῐθοίσθην 		προστῐθείμεθᾰ,
προστῐθοίμεθᾰ 		προστῐθεῖσθε,
προστῐθοῖσθε 		προστῐθεῖντο,
προστῐθοῖντο
imperative   προστῐ́θεσο προστῐθέσθω προστῐ́θεσθον προστῐθέσθων   προστῐ́θεσθε προστῐθέσθων
active middle/passive
infinitive προστῐθέναι προστῐ́θεσθαι
participle m προστῐθείς προστῐθέμενος
f προστῐθεῖσᾰ προστῐθεμένη
n προστῐθέν προστῐθέμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσετῐ́θην, προσετῐθέμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσετῐ́θην προσετῐ́θεις προσετῐ́θει προσετῐ́θετον προσετῐθέτην προσετῐ́θεμεν προσετῐ́θετε προσετῐ́θεσᾰν
middle/
passive 		indicative προσετῐθέμην προσετῐ́θεσο προσετῐ́θετο προσετῐ́θεσθον προσετῐθέσθην προσετῐθέμεθᾰ προσετῐ́θεσθε προσετῐ́θεντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προστῐ́θην, προστῐθέμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προστῐ́θην προστῐ́θεις προστῐ́θει προστῐ́θετον προστῐθέτην προστῐ́θεμεν προστῐ́θετε προστῐ́θεσᾰν
middle/
passive 		indicative προστῐθέμην προστῐ́θεσο προστῐ́θετο προστῐ́θεσθον προστῐθέσθην προστῐθέμε(σ)θᾰ προστῐ́θεσθε προστῐ́θεντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσθήσω, προσθήσομαι, προστεθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσθήσω προσθήσεις προσθήσει προσθήσετον προσθήσετον προσθήσομεν προσθήσετε προσθήσουσῐ(ν)
optative προσθήσοιμῐ προσθήσοις προσθήσοι προσθήσοιτον προσθησοίτην προσθήσοιμεν προσθήσοιτε προσθήσοιεν
middle indicative προσθήσομαι προσθήσῃ,
προσθήσει 		προσθήσεται προσθήσεσθον προσθήσεσθον προσθησόμεθᾰ προσθήσεσθε προσθήσονται
optative προσθησοίμην προσθήσοιο προσθήσοιτο προσθήσοισθον προσθησοίσθην προσθησοίμεθᾰ προσθήσοισθε προσθήσοιντο
passive indicative προστεθήσομαι προστεθήσῃ προστεθήσεται προστεθήσεσθον προστεθήσεσθον προστεθησόμεθᾰ προστεθήσεσθε προστεθήσονται
optative προστεθησοίμην προστεθήσοιο προστεθήσοιτο προστεθήσοισθον προστεθησοίσθην προστεθησοίμεθᾰ προστεθήσοισθε προστεθήσοιντο
active middle passive
infinitive προσθήσειν προσθήσεσθαι προστεθήσεσθαι
participle m προσθήσων προσθησόμενος προστεθησόμενος
f προσθήσουσᾰ προσθησομένη προστεθησομένη
n προσθῆσον προσθησόμενον προστεθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσέθετον, προσεθέμην, προσετέθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative       προσέθετον προσεθέτην προσέθεμεν προσέθετε προσέθεσᾰν
subjunctive προσθῶ προσθῇς προσθῇ προσθῆτον προσθῆτον προσθῶμεν προσθῆτε προσθῶσῐ(ν)
optative προσθείην προσθείης προσθείη προσθεῖτον,
προσθείητον 		προσθείτην,
προσθειήτην 		προσθεῖμεν,
προσθείημεν 		προσθεῖτε,
προσθείητε 		προσθεῖεν,
προσθείησᾰν
imperative   πρόσθες προσθέτω πρόσθετον προσθέτων   πρόσθετε προσθέντων
middle indicative προσεθέμην προσέθου προσέθετο προσέθεσθον προσεθέσθην προσεθέμεθᾰ προσέθεσθε προσέθεντο
subjunctive προσθῶμαι προσθῇ προσθῆται προσθῆσθον προσθῆσθον προσθώμεθᾰ προσθῆσθε προσθῶνται
optative προσθείμην προσθεῖο προσθεῖτο,
προσθοῖτο 		προσθεῖσθον προσθείσθην προσθείμεθᾰ προσθεῖσθε προσθεῖντο
imperative   πρόσθου προσθέσθω πρόσθεσθον προσθέσθων   πρόσθεσθε προσθέσθων
passive indicative προσετέθην προσετέθης προσετέθη προσετέθητον προσετεθήτην προσετέθημεν προσετέθητε προσετέθησᾰν
subjunctive προστεθῶ προστεθῇς προστεθῇ προστεθῆτον προστεθῆτον προστεθῶμεν προστεθῆτε προστεθῶσῐ(ν)
optative προστεθείην προστεθείης προστεθείη προστεθεῖτον,
προστεθείητον 		προστεθείτην,
προστεθειήτην 		προστεθεῖμεν,
προστεθείημεν 		προστεθεῖτε,
προστεθείητε 		προστεθεῖεν,
προστεθείησᾰν
imperative   προστέθηθῐ προστεθήτω προστέθητον προστεθήτων   προστέθητε προστεθέντων
active middle passive
infinitive προσθεῖναι προσθέσθαι προστεθῆναι
participle m προσθείς προσθέμενος προστεθείς
f προσθεῖσᾰ προσθεμένη προστεθεῖσᾰ
n προσθέν προσθέμενον προστεθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσέθηκᾰ, προσεθηκᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσέθηκᾰ προσέθηκᾰς προσέθηκε(ν) προσεθήκᾰτον προσεθηκᾰ́την προσεθήκᾰμεν προσεθήκᾰτε προσέθηκᾰν
middle indicative προσεθηκᾰ́μην προσεθήκω προσεθήκᾰτο προσεθήκᾰσθον προσεθηκᾰ́σθην προσεθηκᾰ́μεθᾰ προσεθήκᾰσθε προσεθήκᾰντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προστέθηκᾰ, προστέθειμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προστέθηκᾰ προστέθηκᾰς προστέθηκε(ν) προστεθήκᾰτον προστεθήκᾰτον προστεθήκᾰμεν προστεθήκᾰτε προστεθήκᾱσῐ(ν)
subjunctive προστεθήκω προστεθήκῃς προστεθήκῃ προστεθήκητον προστεθήκητον προστεθήκωμεν προστεθήκητε προστεθήκωσῐ(ν)
optative προστεθήκοιμῐ,
προστεθηκοίην 		προστεθήκοις,
προστεθηκοίης 		προστεθήκοι,
προστεθηκοίη 		προστεθήκοιτον προστεθηκοίτην προστεθήκοιμεν προστεθήκοιτε προστεθήκοιεν
imperative   προστέθηκε προστεθηκέτω προστεθήκετον προστεθηκέτων   προστεθήκετε προστεθηκόντων
middle/
passive 		indicative προστέθειμαι προστέθεισαι προστέθειται προστέθεισθον προστέθεισθον προστεθείμεθᾰ προστέθεισθε προστέθεινται
subjunctive προστεθειμένος ὦ προστεθειμένος ᾖς προστεθειμένος ᾖ προστεθειμένω ἦτον προστεθειμένω ἦτον προστεθειμένοι ὦμεν προστεθειμένοι ἦτε προστεθειμένοι ὦσῐ(ν)
optative προστεθειμένος εἴην προστεθειμένος εἴης προστεθειμένος εἴη προστεθειμένω εἴητον/εἶτον προστεθειμένω εἰήτην/εἴτην προστεθειμένοι εἴημεν/εἶμεν προστεθειμένοι εἴητε/εἶτε προστεθειμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   προστέθεισο προστεθείσθω προστέθεισθον προστεθείσθων   προστέθεισθε προστεθείσθων
active middle/passive
infinitive προστεθηκέναι προστεθεῖσθαι
participle m προστεθηκώς προστεθειμένος
f προστεθηκυῖᾰ προστεθειμένη
n προστεθηκός προστεθειμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ See Frederick William Danker, The Concise Greek-English Lexicon of the New Testament (Chicago: The University of Chicago Press, 2009), 306; G. Abbott-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Charles Scribner's Sons, 1922), 387.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia