Learned borrowing from Ancient Greek πρόωρος (próōros) with semantic loan from French précoce and prématuré.[1]
πρόωρος • (próoros) m (feminine πρόωρη, neuter πρόωρο)
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | πρόωρος • | πρόωρη • | πρόωρο • | πρόωροι • | πρόωρες • | πρόωρα • |
genitive | πρόωρου • | πρόωρης • | πρόωρου • | πρόωρων • | πρόωρων • | πρόωρων • |
accusative | πρόωρο • | πρόωρη • | πρόωρο • | πρόωρους • | πρόωρες • | πρόωρα • |
vocative | πρόωρε • | πρόωρη • | πρόωρο • | πρόωροι • | πρόωρες • | πρόωρα • |