πτόλεμος • (ptólemos) m (genitive πτολέμου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | πτόλεμος ptólemos |
πτολέμω ptolémō |
πτόλεμοι ptólemoi | ||||||||||
Genitive | πτολέμου / πτολεμοῖο / πτολέμοιο / πτολεμόο / πτολέμοο ptolémou / ptolemoîo / ptolémoio / ptolemóo / ptolémoo |
πτολέμοιῐν ptolémoiin |
πτολέμων ptolémōn | ||||||||||
Dative | πτολέμῳ ptolémōi |
πτολέμοιῐν ptolémoiin |
πτολέμοισῐ / πτολέμοισῐν / πτολέμοις ptolémoisi(n) / ptolémois | ||||||||||
Accusative | πτόλεμον ptólemon |
πτολέμω ptolémō |
πτολέμους ptolémous | ||||||||||
Vocative | πτόλεμε ptóleme |
πτολέμω ptolémō |
πτόλεμοι ptólemoi | ||||||||||
Notes: |
|