Ancient Greek ῥητορῐκός (rhētorikós)
ρητορικός • (ritorikós) m (feminine ρητορική, neuter ρητορικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ρητορικός (ritorikós) | ρητορική (ritorikí) | ρητορικό (ritorikó) | ρητορικοί (ritorikoí) | ρητορικές (ritorikés) | ρητορικά (ritoriká) | |
genitive | ρητορικού (ritorikoú) | ρητορικής (ritorikís) | ρητορικού (ritorikoú) | ρητορικών (ritorikón) | ρητορικών (ritorikón) | ρητορικών (ritorikón) | |
accusative | ρητορικό (ritorikó) | ρητορική (ritorikí) | ρητορικό (ritorikó) | ρητορικούς (ritorikoús) | ρητορικές (ritorikés) | ρητορικά (ritoriká) | |
vocative | ρητορικέ (ritoriké) | ρητορική (ritorikí) | ρητορικό (ritorikó) | ρητορικοί (ritorikoí) | ρητορικές (ritorikés) | ρητορικά (ritoriká) |