Clearly related to σέλμα (sélma, “deck of a ship”). These words have been compared to Old English selma and syll, and to German Schwelle (“threshold”), but phonetically this etymology is unconvincing. If the gloss cited by Hesychius, ἔλματα (élmata, “planking”), is cognate, then the σελμα-ἔλμα alternation would point to a Pre-Greek origin.[1]
σελίς • (selís) f (genitive σελίδος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ σελῐ́ς hē selĭ́s |
τὼ σελῐ́δε tṑ selĭ́de |
αἱ σελῐ́δες hai selĭ́des | ||||||||||
Genitive | τῆς σελῐ́δος tês selĭ́dos |
τοῖν σελῐ́δοιν toîn selĭ́doin |
τῶν σελῐ́δων tôn selĭ́dōn | ||||||||||
Dative | τῇ σελῐ́δῐ têi selĭ́dĭ |
τοῖν σελῐ́δοιν toîn selĭ́doin |
ταῖς σελῐ́σῐ / σελῐ́σῐν taîs selĭ́sĭ(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν σελῐ́δᾰ tḕn selĭ́dă |
τὼ σελῐ́δε tṑ selĭ́de |
τᾱ̀ς σελῐ́δᾰς tā̀s selĭ́dăs | ||||||||||
Vocative | σελῐ́ς selĭ́s |
σελῐ́δε selĭ́de |
σελῐ́δες selĭ́des | ||||||||||
Notes: |
|