Clearly related to σέλμα (sélma, “deck of a ship”). These words have been compared to Old English selma and syll, and to German Schwelle (“threshold”), but phonetically this etymology is unconvincing. If the gloss cited by Hesychius, ἔλματα (élmata, “planking”), is cognate, then the σελμα-ἔλμα alternation would point to a Pre-Greek origin.[1]
σελίς • (selís) f (genitive σελίδος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ σελῐ́ς hē selís |
τὼ σελῐ́δε tṑ selíde |
αἱ σελῐ́δες hai selídes | ||||||||||
Genitive | τῆς σελῐ́δος tês selídos |
τοῖν σελῐ́δοιν toîn selídoin |
τῶν σελῐ́δων tôn selídōn | ||||||||||
Dative | τῇ σελῐ́δῐ têi selídi |
τοῖν σελῐ́δοιν toîn selídoin |
ταῖς σελῐ́σῐ / σελῐ́σῐν taîs selísi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν σελῐ́δᾰ tḕn selída |
τὼ σελῐ́δε tṑ selíde |
τᾱ̀ς σελῐ́δᾰς tā̀s selídas | ||||||||||
Vocative | σελῐ́ς selís |
σελῐ́δε selíde |
σελῐ́δες selídes | ||||||||||
Notes: |
|