σημειούμενος • (sēmeioúmenos) m (feminine σημειουμένη, neuter σημειούμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | σημειούμενος sēmeioúmenos |
σημειουμένη sēmeiouménē |
σημειούμενον sēmeioúmenon |
σημειουμένω sēmeiouménō |
σημειουμένᾱ sēmeiouménā |
σημειουμένω sēmeiouménō |
σημειούμενοι sēmeioúmenoi |
σημειούμεναι sēmeioúmenai |
σημειούμενᾰ sēmeioúmena | |||||
Genitive | σημειουμένου sēmeiouménou |
σημειουμένης sēmeiouménēs |
σημειουμένου sēmeiouménou |
σημειουμένοιν sēmeiouménoin |
σημειουμέναιν sēmeiouménain |
σημειουμένοιν sēmeiouménoin |
σημειουμένων sēmeiouménōn |
σημειουμένων sēmeiouménōn |
σημειουμένων sēmeiouménōn | |||||
Dative | σημειουμένῳ sēmeiouménōi |
σημειουμένῃ sēmeiouménēi |
σημειουμένῳ sēmeiouménōi |
σημειουμένοιν sēmeiouménoin |
σημειουμέναιν sēmeiouménain |
σημειουμένοιν sēmeiouménoin |
σημειουμένοις sēmeiouménois |
σημειουμέναις sēmeiouménais |
σημειουμένοις sēmeiouménois | |||||
Accusative | σημειούμενον sēmeioúmenon |
σημειουμένην sēmeiouménēn |
σημειούμενον sēmeioúmenon |
σημειουμένω sēmeiouménō |
σημειουμένᾱ sēmeiouménā |
σημειουμένω sēmeiouménō |
σημειουμένους sēmeiouménous |
σημειουμένᾱς sēmeiouménās |
σημειούμενᾰ sēmeioúmena | |||||
Vocative | σημειούμενε sēmeioúmene |
σημειουμένη sēmeiouménē |
σημειούμενον sēmeioúmenon |
σημειουμένω sēmeiouménō |
σημειουμένᾱ sēmeiouménā |
σημειουμένω sēmeiouménō |
σημειούμενοι sēmeioúmenoi |
σημειούμεναι sēmeioúmenai |
σημειούμενᾰ sēmeioúmena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
σημειουμένως sēmeiouménōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|