From σκάνδαλον (skándalon) + -ίζω (-ízō).
σκανδαλίζω • (skandalízō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | σκᾰνδᾰ́λῐζον | σκᾰνδᾰ́λῐζες | σκᾰνδᾰ́λῐζε(ν) | σκᾰνδᾰλῐ́ζετον | σκᾰνδᾰλῐζέτην | σκᾰνδᾰλῐ́ζομεν | σκᾰνδᾰλῐ́ζετε | σκᾰνδᾰ́λῐζον | ||||
middle/ passive |
indicative | σκᾰνδᾰλῐζόμην | σκᾰνδᾰλῐ́ζου | σκᾰνδᾰλῐ́ζετο | σκᾰνδᾰλῐ́ζεσθον | σκᾰνδᾰλῐζέσθην | σκᾰνδᾰλῐζόμεθᾰ | σκᾰνδᾰλῐ́ζεσθε | σκᾰνδᾰλῐ́ζοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|