σκορδάτος • (skordátos) m (feminine σκορδάτη, neuter σκορδάτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | σκορδάτος (skordátos) | σκορδάτη (skordáti) | σκορδάτο (skordáto) | σκορδάτοι (skordátoi) | σκορδάτες (skordátes) | σκορδάτα (skordáta) | |
genitive | σκορδάτου (skordátou) | σκορδάτης (skordátis) | σκορδάτου (skordátou) | σκορδάτων (skordáton) | σκορδάτων (skordáton) | σκορδάτων (skordáton) | |
accusative | σκορδάτο (skordáto) | σκορδάτη (skordáti) | σκορδάτο (skordáto) | σκορδάτους (skordátous) | σκορδάτες (skordátes) | σκορδάτα (skordáta) | |
vocative | σκορδάτε (skordáte) | σκορδάτη (skordáti) | σκορδάτο (skordáto) | σκορδάτοι (skordátoi) | σκορδάτες (skordátes) | σκορδάτα (skordáta) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σκορδάτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σκορδάτος, etc.)