From σπονδή (spondḗ) + -εῖος (-eîos).
σπονδεῖος • (spondeîos) m (feminine σπονδείᾱ, neuter σπονδεῖον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | σπονδεῖος spondeîos |
σπονδείᾱ spondeíā |
σπονδεῖον spondeîon |
σπονδείω spondeíō |
σπονδείᾱ spondeíā |
σπονδείω spondeíō |
σπονδεῖοι spondeîoi |
σπονδεῖαι spondeîai |
σπονδεῖᾰ spondeîa | |||||
Genitive | σπονδείου spondeíou |
σπονδείᾱς spondeíās |
σπονδείου spondeíou |
σπονδείοιν spondeíoin |
σπονδείαιν spondeíain |
σπονδείοιν spondeíoin |
σπονδείων spondeíōn |
σπονδείων spondeíōn |
σπονδείων spondeíōn | |||||
Dative | σπονδείῳ spondeíōi |
σπονδείᾳ spondeíāi |
σπονδείῳ spondeíōi |
σπονδείοιν spondeíoin |
σπονδείαιν spondeíain |
σπονδείοιν spondeíoin |
σπονδείοις spondeíois |
σπονδείαις spondeíais |
σπονδείοις spondeíois | |||||
Accusative | σπονδεῖον spondeîon |
σπονδείᾱν spondeíān |
σπονδεῖον spondeîon |
σπονδείω spondeíō |
σπονδείᾱ spondeíā |
σπονδείω spondeíō |
σπονδείους spondeíous |
σπονδείᾱς spondeíās |
σπονδεῖᾰ spondeîa | |||||
Vocative | σπονδεῖε spondeîe |
σπονδείᾱ spondeíā |
σπονδεῖον spondeîon |
σπονδείω spondeíō |
σπονδείᾱ spondeíā |
σπονδείω spondeíō |
σπονδεῖοι spondeîoi |
σπονδεῖαι spondeîai |
σπονδεῖᾰ spondeîa | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
σπονδείως spondeíōs |
σπονδειότερος spondeióteros |
σπονδειότᾰτος spondeiótatos | ||||||||||||
Notes: |
|