στενάχω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word στενάχω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word στενάχω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say στενάχω in singular and plural. Everything you need to know about the word στενάχω you have here. The definition of the word στενάχω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofστενάχω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From στένω (sténō), from Proto-Indo-European *(s)tenh₂- (“to crash, sound, thunder, roar, moan”), see also Latin tono, Sanskrit स्तनति (stanati).

Pronunciation

 

Verb

στενάχω • (stenákhō) (poetic)

  1. (intransitive) to sigh, groan
  2. (intransitive) to roar
  3. (intransitive) to make a rushing sound
  4. (transitive) to lament

Conjugation

   Present: στενᾰ́χω, στενᾰ́χομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στενᾰ́χω στενᾰ́χεις στενᾰ́χει στενᾰ́χετον στενᾰ́χετον στενᾰ́χομεν στενᾰ́χετε στενᾰ́χουσῐ(ν)
subjunctive στενᾰ́χω στενᾰ́χῃς στενᾰ́χῃ στενᾰ́χητον στενᾰ́χητον στενᾰ́χωμεν στενᾰ́χητε στενᾰ́χωσῐ(ν)
optative στενᾰ́χοιμῐ στενᾰ́χοις στενᾰ́χοι στενᾰ́χοιτον στενᾰχοίτην στενᾰ́χοιμεν στενᾰ́χοιτε στενᾰ́χοιεν
imperative   στένᾰχε στενᾰχέτω στενᾰ́χετον στενᾰχέτων   στενᾰ́χετε στενᾰχόντων
middle/
passive 		indicative στενᾰ́χομαι στενᾰ́χῃ,
στενᾰ́χει 		στενᾰ́χεται στενᾰ́χεσθον στενᾰ́χεσθον στενᾰχόμεθᾰ στενᾰ́χεσθε στενᾰ́χονται
subjunctive στενᾰ́χωμαι στενᾰ́χῃ στενᾰ́χηται στενᾰ́χησθον στενᾰ́χησθον στενᾰχώμεθᾰ στενᾰ́χησθε στενᾰ́χωνται
optative στενᾰχοίμην στενᾰ́χοιο στενᾰ́χοιτο στενᾰ́χοισθον στενᾰχοίσθην στενᾰχοίμεθᾰ στενᾰ́χοισθε στενᾰ́χοιντο
imperative   στενᾰ́χου στενᾰχέσθω στενᾰ́χεσθον στενᾰχέσθων   στενᾰ́χεσθε στενᾰχέσθων
active middle/passive
infinitive στενᾰ́χειν στενᾰ́χεσθαι
participle m στενᾰ́χων στενᾰχόμενος
f στενᾰ́χουσᾰ στενᾰχομένη
n στενᾰ́χον στενᾰχόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: στένᾰχον, στενᾰχόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στένᾰχον στένᾰχες στένᾰχε(ν) στενᾰ́χετον στενᾰχέτην στενᾰ́χομεν στενᾰ́χετε στένᾰχον
middle/
passive 		indicative στενᾰχόμην στενᾰ́χου στενᾰ́χετο στενᾰ́χεσθον στενᾰχέσθην στενᾰχόμε(σ)θᾰ στενᾰ́χεσθε στενᾰ́χοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: στενᾰ́χεσκον, στενᾰχεσκόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στενᾰ́χεσκον στενᾰ́χεσκες στενᾰ́χεσκε(ν) στενᾰχέσκετον στενᾰχεσκέτην στενᾰχέσκομεν στενᾰχέσκετε στενᾰ́χεσκον
middle/
passive 		indicative στενᾰχεσκόμην στενᾰχέσκου στενᾰχέσκετο στενᾰχέσκεσθον στενᾰχεσκέσθην στενᾰχεσκόμε(σ)θᾰ στενᾰχέσκεσθε στενᾰχέσκοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “στένω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1399

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia