Inherited from Byzantine Greek στρίβω (stríbō), from the ancient στρέφω (stréphō, “twist”) from the perfective stem στριψ- in the pattern of -ψ- > -β- as in κλέπτω (klépto), κλεψ- > κλέβω (klévo, “steal”).[1]
στρίβω • (strívo) (past έστριψα, passive στρίβομαι, p‑past στρίφτηκα, ppp στριμμένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | στρίβω | στρίψω | στρίβομαι | στριφτώ |
| 2 sg | στρίβεις | στρίψεις | στρίβεσαι | στριφτείς |
| 3 sg | στρίβει | στρίψει | στρίβεται | στριφτεί |
| 1 pl | στρίβουμε, [‑ομε] | στρίψουμε, [‑ομε] | στριβόμαστε | στριφτούμε |
| 2 pl | στρίβετε | στρίψετε | στρίβεστε, στριβόσαστε | στριφτείτε |
| 3 pl | στρίβουν(ε) | στρίψουν(ε) | στρίβονται | στριφτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | έστριβα | έστριψα | στριβόμουν(α) | στρίφτηκα |
| 2 sg | έστριβες | έστριψες | στριβόσουν(α) | στρίφτηκες |
| 3 sg | έστριβε | έστριψε | στριβόταν(ε) | στρίφτηκε |
| 1 pl | στρίβαμε | στρίψαμε | στριβόμασταν, (‑όμαστε) | στριφτήκαμε |
| 2 pl | στρίβατε | στρίψατε | στριβόσασταν, (‑όσαστε) | στριφτήκατε |
| 3 pl | έστριβαν, στρίβαν(ε) | έστριψαν, στρίψαν(ε) | στρίβονταν, (στριβόντουσαν) | στρίφτηκαν, στριφτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα στρίβω ➤ | θα στρίψω ➤ | θα στρίβομαι ➤ | θα στριφτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα στρίβεις, … | θα στρίψεις, … | θα στρίβεσαι, … | θα στριφτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … στρίψει έχω, έχεις, … στριμμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … στριφτεί είμαι, είσαι, … στριμμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … στρίψει είχα, είχες, … στριμμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … στριφτεί ήμουν, ήσουν, … στριμμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … στρίψει θα έχω, θα έχεις, … στριμμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … στριφτεί θα είμαι, θα είσαι, … στριμμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | στρίβε | στρίψε, στρίφ' 1 | — | στρίψου |
| 2 pl | στρίβετε | στρίψτε, στρίφτε2 | στρίβεστε | στριφτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | στρίβοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας στρίψει ➤ | στριμμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | στρίψει | στριφτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. στρίφ' το ("twist it!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Stems στριψ-, στριφ-