στόρνυμι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word στόρνυμι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word στόρνυμι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say στόρνυμι in singular and plural. Everything you need to know about the word στόρνυμι you have here. The definition of the word στόρνυμι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofστόρνυμι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Hellenic *stórnūmi, from Proto-Indo-European *sterh₃- (“to spread, extend”).[1] Likely related to Swedish strö (“spread, sprinkle”).

Pronunciation

 

Verb

στόρνῡμι • (stórnūmi)

  1. to smooth out, spread

Conjugation

   Present: στόρνῡμῐ, στόρνῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στόρνῡμῐ στόρνῡς στόρνῡσῐ(ν) στόρνῠτον στόρνῠτον στόρνῠμεν στόρνῠτε στορνῠ́ᾱσῐ(ν)
subjunctive στορνῠ́ω στορνῠ́ῃς στορνῠ́ῃ στορνῠ́ητον στορνῠ́ητον στορνῠ́ωμεν στορνῠ́ητε στορνῠ́ωσῐ(ν)
optative στορνῠ́οιμῐ στορνῠ́οις στορνῠ́οι στορνῠ́οιτον στορνῠοίτην στορνῠ́οιμεν στορνῠ́οιτε στορνῠ́οιεν
imperative   στόρνῡ στορνῠ́τω στόρνῠτον στορνῠ́των   στόρνῠτε στορνῠ́ντων
middle/
passive 		indicative στόρνῠμαι στόρνῠσαι στόρνῠται στόρνῠσθον στόρνῠσθον στορνῠ́μεθα στόρνῠσθε στόρνῠνται
subjunctive στορνῠ́ωμαι στορνῠ́ῃ στορνῠ́ηται στορνῠ́ησθον στορνῠ́ησθον στορνῠώμεθᾰ στορνῠ́ησθε στορνῠ́ωνται
optative στορνῠοίμην στορνῠ́οιο στορνῠ́οιτο στορνῠ́οισθον στορνῠοίσθην στορνῠοίμεθᾰ στορνῠ́οισθε στορνῠ́οιντο
imperative   στόρνῠσο στορνῠ́σθω στόρνῠσθον στορνῠ́σθων   στόρνῠσθε στορνῠ́σθων
active middle/passive
infinitive στορνῠ́ναι στόρνῠσθαι
participle m στορνῡ́ς στορνῠ́μενος
f στορνῦσᾰ στορνῠμένη
n στορνῠ́ν στορνῠ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐστόρνῡν, ἐστορνῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστόρνῡν ἐστόρνῡς ἐστόρνῡ ἐστόρνῠτον ἐστορνῠ́την ἐστόρνῠμεν ἐστόρνῠτε ἐστόρνῠσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐστορνῠ́μην ἐστόρνῠσο ἐστόρνῠτο ἐστόρνῠσθον ἐστορνῠ́σθην ἐστορνῠ́μεθᾰ ἐστόρνῠσθε ἐστόρνῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στορέω (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στορέω στορέεις στορέει στορέετον στορέετον στορέομεν στορέετε στορέουσῐ(ν)
optative στορέοιμῐ στορέοις στορέοι στορέοιτον στορεοίτην στορέοιμεν στορέοιτε στορέοιεν
active
infinitive στορέειν
participle m στορέων
f στορέουσᾰ
n στορέον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στορῶ (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στορῶ στορεῖς στορεῖ στορεῖτον στορεῖτον στοροῦμεν στορεῖτε στοροῦσῐ(ν)
optative στοροίην,
στοροῖμῐ 		στοροίης,
στοροῖς 		στοροίη,
στοροῖ 		στοροῖτον,
στοροίητον 		στοροίτην,
στοροιήτην 		στοροῖμεν,
στοροίημεν 		στοροῖτε,
στοροίητε 		στοροῖεν,
στοροίησᾰν
active
infinitive στορεῖν
participle m στορῶν
f στοροῦσᾰ
n στοροῦν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στρώσω, στρώσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στρώσω στρώσεις στρώσει στρώσετον στρώσετον στρώσομεν στρώσετε στρώσουσῐ(ν)
optative στρώσοιμῐ στρώσοις στρώσοι στρώσοιτον στρωσοίτην στρώσοιμεν στρώσοιτε στρώσοιεν
middle indicative στρώσομαι στρώσῃ,
στρώσει 		στρώσεται στρώσεσθον στρώσεσθον στρωσόμεθᾰ στρώσεσθε στρώσονται
optative στρωσοίμην στρώσοιο στρώσοιτο στρώσοισθον στρωσοίσθην στρωσοίμεθᾰ στρώσοισθε στρώσοιντο
active middle
infinitive στρώσειν στρώσεσθαι
participle m στρώσων στρωσόμενος
f στρώσουσᾰ στρωσομένη
n στρῶσον στρωσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στρωννῡ́σω, στρωννῡ́σομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στρωννῡ́σω στρωννῡ́σεις στρωννῡ́σει στρωννῡ́σετον στρωννῡ́σετον στρωννῡ́σομεν στρωννῡ́σετε στρωννῡ́σουσῐ(ν)
optative στρωννῡ́σοιμῐ στρωννῡ́σοις στρωννῡ́σοι στρωννῡ́σοιτον στρωννῡσοίτην στρωννῡ́σοιμεν στρωννῡ́σοιτε στρωννῡ́σοιεν
middle indicative στρωννῡ́σομαι στρωννῡ́σῃ,
στρωννῡ́σει 		στρωννῡ́σεται στρωννῡ́σεσθον στρωννῡ́σεσθον στρωννῡσόμεθᾰ στρωννῡ́σεσθε στρωννῡ́σονται
optative στρωννῡσοίμην στρωννῡ́σοιο στρωννῡ́σοιτο στρωννῡ́σοισθον στρωννῡσοίσθην στρωννῡσοίμεθᾰ στρωννῡ́σοισθε στρωννῡ́σοιντο
active middle
infinitive στρωννῡ́σειν στρωννῡ́σεσθαι
participle m στρωννῡ́σων στρωννῡσόμενος
f στρωννῡ́σουσᾰ στρωννῡσομένη
n στρωννῦσον στρωννῡσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐστόρεσᾰ, ἐστορεσᾰ́μην, ἐστορέσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστόρεσᾰ ἐστόρεσᾰς ἐστόρεσε(ν) ἐστορέσᾰτον ἐστορεσᾰ́την ἐστορέσᾰμεν ἐστορέσᾰτε ἐστόρεσᾰν
subjunctive στορέσω στορέσῃς στορέσῃ στορέσητον στορέσητον στορέσωμεν στορέσητε στορέσωσῐ(ν)
optative στορέσαιμῐ στορέσειᾰς,
στορέσαις 		στορέσειε(ν),
στορέσαι 		στορέσαιτον στορεσαίτην στορέσαιμεν στορέσαιτε στορέσειᾰν,
στορέσαιεν
imperative   στόρεσον στορεσᾰ́τω στορέσᾰτον στορεσᾰ́των   στορέσᾰτε στορεσᾰ́ντων
middle indicative ἐστορεσᾰ́μην ἐστορέσω ἐστορέσᾰτο ἐστορέσᾰσθον ἐστορεσᾰ́σθην ἐστορεσᾰ́μεθᾰ ἐστορέσᾰσθε ἐστορέσᾰντο
subjunctive στορέσωμαι στορέσῃ στορέσηται στορέσησθον στορέσησθον στορεσώμεθᾰ στορέσησθε στορέσωνται
optative στορεσαίμην στορέσαιο στορέσαιτο στορέσαισθον στορεσαίσθην στορεσαίμεθᾰ στορέσαισθε στορέσαιντο
imperative   στόρεσαι στορεσᾰ́σθω στορέσᾰσθον στορεσᾰ́σθων   στορέσᾰσθε στορεσᾰ́σθων
passive indicative ἐστορέσθην ἐστορέσθης ἐστορέσθη ἐστορέσθητον ἐστορεσθήτην ἐστορέσθημεν ἐστορέσθητε ἐστορέσθησᾰν
subjunctive στορεσθῶ στορεσθῇς στορεσθῇ στορεσθῆτον στορεσθῆτον στορεσθῶμεν στορεσθῆτε στορεσθῶσῐ(ν)
optative στορεσθείην στορεσθείης στορεσθείη στορεσθεῖτον,
στορεσθείητον 		στορεσθείτην,
στορεσθειήτην 		στορεσθεῖμεν,
στορεσθείημεν 		στορεσθεῖτε,
στορεσθείητε 		στορεσθεῖεν,
στορεσθείησᾰν
imperative   στορέσθητῐ στορεσθήτω στορέσθητον στορεσθήτων   στορέσθητε στορεσθέντων
active middle passive
infinitive στορέσαι στορέσᾰσθαι στορεσθῆναι
participle m στορέσᾱς στορεσᾰ́μενος στορεσθείς
f στορέσᾱσᾰ στορεσᾰμένη στορεσθεῖσᾰ
n στορέσᾰν στορεσᾰ́μενον στορεσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: στόρεσᾰ, στορεσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στόρεσᾰ στόρεσᾰς στόρεσε(ν) στορέσᾰτον στορεσᾰ́την στορέσᾰμεν στορέσᾰτε στόρεσᾰν
subjunctive στορέσω,
στορέσωμῐ 		στορέσῃς,
στορέσῃσθᾰ 		στορέσῃ,
στορέσῃσῐ 		στορέσητον στορέσητον στορέσωμεν στορέσητε στορέσωσῐ(ν)
optative στορέσαιμῐ στορέσαις,
στορέσαισθᾰ,
στορέσειᾰς 		στορέσειε(ν),
στορέσαι 		στορεσεῖτον στορεσείτην στορεσεῖμεν στορεσεῖτε στορεσεῖεν
imperative   στόρεσον στορεσᾰ́τω στορέσᾰτον στορεσᾰ́των   στορέσᾰτε στορεσᾰ́ντων
middle indicative στορεσᾰ́μην στορέσᾰο στορέσᾰτο στορέσᾰσθον στορεσᾰ́σθην στορεσᾰ́με(σ)θᾰ στορέσᾰσθε στορέσᾰντο
subjunctive στορέσωμαι στορέσηαι στορέσηται στορέσησθον στορέσησθον στορεσώμε(σ)θᾰ στορέσησθε στορέσωνται
optative στορεσαίμην στορέσαιο στορέσαιτο στορέσαισθον στορεσαίσθην στορεσαίμε(σ)θᾰ στορέσαισθε στορεσαίᾰτο
imperative   στόρεσαι στορεσᾰ́σθω στορέσᾰσθον στορεσᾰ́σθων   στορέσᾰσθε στορεσᾰ́σθων
active middle
infinitive στορέσαι/στορεσᾰ́μεν/στορεσᾰμέναι στορέσᾰσθαι
participle m στορέσᾱς στορεσᾰ́μενος
f στορέσᾱσᾰ στορεσᾰμένη
n στορέσᾰν στορεσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔστρωσᾰ, ἐστρωσᾰ́μην, ἐστρώθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔστρωσᾰ ἔστρωσᾰς ἔστρωσε(ν) ἐστρώσᾰτον ἐστρωσᾰ́την ἐστρώσᾰμεν ἐστρώσᾰτε ἔστρωσᾰν
subjunctive στρώσω στρώσῃς στρώσῃ στρώσητον στρώσητον στρώσωμεν στρώσητε στρώσωσῐ(ν)
optative στρώσαιμῐ στρώσειᾰς,
στρώσαις 		στρώσειε(ν),
στρώσαι 		στρώσαιτον στρωσαίτην στρώσαιμεν στρώσαιτε στρώσειᾰν,
στρώσαιεν
imperative   στρῶσον στρωσᾰ́τω στρώσᾰτον στρωσᾰ́των   στρώσᾰτε στρωσᾰ́ντων
middle indicative ἐστρωσᾰ́μην ἐστρώσω ἐστρώσᾰτο ἐστρώσᾰσθον ἐστρωσᾰ́σθην ἐστρωσᾰ́μεθᾰ ἐστρώσᾰσθε ἐστρώσᾰντο
subjunctive στρώσωμαι στρώσῃ στρώσηται στρώσησθον στρώσησθον στρωσώμεθᾰ στρώσησθε στρώσωνται
optative στρωσαίμην στρώσαιο στρώσαιτο στρώσαισθον στρωσαίσθην στρωσαίμεθᾰ στρώσαισθε στρώσαιντο
imperative   στρῶσαι στρωσᾰ́σθω στρώσᾰσθον στρωσᾰ́σθων   στρώσᾰσθε στρωσᾰ́σθων
passive indicative ἐστρώθην ἐστρώθης ἐστρώθη ἐστρώθητον ἐστρωθήτην ἐστρώθημεν ἐστρώθητε ἐστρώθησᾰν
subjunctive στρωθῶ στρωθῇς στρωθῇ στρωθῆτον στρωθῆτον στρωθῶμεν στρωθῆτε στρωθῶσῐ(ν)
optative στρωθείην στρωθείης στρωθείη στρωθεῖτον,
στρωθείητον 		στρωθείτην,
στρωθειήτην 		στρωθεῖμεν,
στρωθείημεν 		στρωθεῖτε,
στρωθείητε 		στρωθεῖεν,
στρωθείησᾰν
imperative   στρώθητῐ στρωθήτω στρώθητον στρωθήτων   στρώθητε στρωθέντων
active middle passive
infinitive στρῶσαι στρώσᾰσθαι στρωθῆναι
participle m στρώσᾱς στρωσᾰ́μενος στρωθείς
f στρώσᾱσᾰ στρωσᾰμένη στρωθεῖσᾰ
n στρῶσᾰν στρωσᾰ́μενον στρωθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐστορήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐστορήθην ἐστορήθης ἐστορήθη ἐστορήθητον ἐστορηθήτην ἐστορήθημεν ἐστορήθητε ἐστορήθησᾰν
subjunctive στορηθῶ στορηθῇς στορηθῇ στορηθῆτον στορηθῆτον στορηθῶμεν στορηθῆτε στορηθῶσῐ(ν)
optative στορηθείην στορηθείης στορηθείη στορηθεῖτον,
στορηθείητον 		στορηθείτην,
στορηθειήτην 		στορηθεῖμεν,
στορηθείημεν 		στορηθεῖτε,
στορηθείητε 		στορηθεῖεν,
στορηθείησᾰν
imperative   στορήθητῐ στορηθήτω στορήθητον στορηθήτων   στορήθητε στορηθέντων
passive
infinitive στορηθῆναι
participle m στορηθείς
f στορηθεῖσᾰ
n στορηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἔστρωκᾰ, ἔστρωμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔστρωκᾰ ἔστρωκᾰς ἔστρωκε(ν) ἐστρώκᾰτον ἐστρώκᾰτον ἐστρώκᾰμεν ἐστρώκᾰτε ἐστρώκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐστρώκω ἐστρώκῃς ἐστρώκῃ ἐστρώκητον ἐστρώκητον ἐστρώκωμεν ἐστρώκητε ἐστρώκωσῐ(ν)
optative ἐστρώκοιμῐ,
ἐστρωκοίην 		ἐστρώκοις,
ἐστρωκοίης 		ἐστρώκοι,
ἐστρωκοίη 		ἐστρώκοιτον ἐστρωκοίτην ἐστρώκοιμεν ἐστρώκοιτε ἐστρώκοιεν
imperative   ἔστρωκε ἐστρωκέτω ἐστρώκετον ἐστρωκέτων   ἐστρώκετε ἐστρωκόντων
middle/
passive 		indicative ἔστρωμαι ἔστρωσαι ἔστρωται ἔστρωσθον ἔστρωσθον ἐστρώμεθᾰ ἔστρωσθε ἔστρωνται
subjunctive ἐστρωμένος ὦ ἐστρωμένος ᾖς ἐστρωμένος ᾖ ἐστρωμένω ἦτον ἐστρωμένω ἦτον ἐστρωμένοι ὦμεν ἐστρωμένοι ἦτε ἐστρωμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐστρωμένος εἴην ἐστρωμένος εἴης ἐστρωμένος εἴη ἐστρωμένω εἴητον/εἶτον ἐστρωμένω εἰήτην/εἴτην ἐστρωμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐστρωμένοι εἴητε/εἶτε ἐστρωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἔστρωσο ἐστρώσθω ἔστρωσθον ἐστρώσθων   ἔστρωσθε ἐστρώσθων
active middle/passive
infinitive ἐστρωκέναι ἐστρῶσθαι
participle m ἐστρωκώς ἐστρωμένος
f ἐστρωκυῖᾰ ἐστρωμένη
n ἐστρωκός ἐστρωμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐστόρεσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐστόρεσμαι ἐστόρεσαι ἐστόρεσται ἐστόρεσθον ἐστόρεσθον ἐστορέσμεθᾰ ἐστόρεσθε ἐστορέσᾰται
subjunctive ἐστορεσμένος ὦ ἐστορεσμένος ᾖς ἐστορεσμένος ᾖ ἐστορεσμένω ἦτον ἐστορεσμένω ἦτον ἐστορεσμένοι ὦμεν ἐστορεσμένοι ἦτε ἐστορεσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐστορεσμένος εἴην ἐστορεσμένος εἴης ἐστορεσμένος εἴη ἐστορεσμένω εἴητον/εἶτον ἐστορεσμένω εἰήτην/εἴτην ἐστορεσμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐστορεσμένοι εἴητε/εἶτε ἐστορεσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐστόρεσο ἐστορέσθω ἐστόρεσθον ἐστορέσθων   ἐστόρεσθε ἐστορέσθων
infinitive ἐστορέσθαι
participle m ἐστορεσμένος
f ἐστορεσμένη
n ἐστορεσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐστρώκειν, ἐστρώμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστρώκειν,
ἐστρώκη 		ἐστρώκεις,
ἐστρώκης 		ἐστρώκει(ν) ἐστρώκετον ἐστρωκέτην ἐστρώκεμεν ἐστρώκετε ἐστρώκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐστρώμην ἔστρωσο ἔστρωτο ἔστρωσθον ἐστρώσθην ἐστρώμεθᾰ ἔστρωσθε ἔστρωντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐστορέσμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐστορέσμην ἐστόρεσο ἐστόρεστο ἐστόρεσθον ἐστορέσθην ἐστορέσμεθᾰ ἐστόρεσθε ἐστορέσᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • Greek: στρώνω (stróno)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “στόρνυμι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1409-10

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia