συμφύω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word συμφύω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word συμφύω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say συμφύω in singular and plural. Everything you need to know about the word συμφύω you have here. The definition of the word συμφύω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofσυμφύω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From σῠν- (sun-, “with, together”) +‎ φῠ́ω (phúō, “to bring forth, to produce”).

Pronunciation

 

Verb

συμφύω • (sumphúō)

  1. (active voice) to make to grow together, to unite
  2. (passive voice) to grow together, to unite
    1. (passive voice) to unite with
    2. (passive voice) to become assimilated or natural

Inflection

   Present: συμφῠ́ω, συμφῠ́ομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συμφῠ́ω συμφῠ́εις συμφῠ́ει συμφῠ́ετον συμφῠ́ετον συμφῠ́ομεν συμφῠ́ετε συμφῠ́ουσῐ(ν)
subjunctive συμφῠ́ω συμφῠ́ῃς συμφῠ́ῃ συμφῠ́ητον συμφῠ́ητον συμφῠ́ωμεν συμφῠ́ητε συμφῠ́ωσῐ(ν)
optative συμφῠ́οιμῐ συμφῠ́οις συμφῠ́οι συμφῠ́οιτον συμφῠοίτην συμφῠ́οιμεν συμφῠ́οιτε συμφῠ́οιεν
imperative   σύμφῠε συμφῠέτω συμφῠ́ετον συμφῠέτων   συμφῠ́ετε συμφῠόντων
middle/
passive 		indicative συμφῠ́ομαι συμφῠ́ῃ,
συμφῠ́ει 		συμφῠ́εται συμφῠ́εσθον συμφῠ́εσθον συμφῠόμεθᾰ συμφῠ́εσθε συμφῠ́ονται
subjunctive συμφῠ́ωμαι συμφῠ́ῃ συμφῠ́ηται συμφῠ́ησθον συμφῠ́ησθον συμφῠώμεθᾰ συμφῠ́ησθε συμφῠ́ωνται
optative συμφῠοίμην συμφῠ́οιο συμφῠ́οιτο συμφῠ́οισθον συμφῠοίσθην συμφῠοίμεθᾰ συμφῠ́οισθε συμφῠ́οιντο
imperative   συμφῠ́ου συμφῠέσθω συμφῠ́εσθον συμφῠέσθων   συμφῠ́εσθε συμφῠέσθων
active middle/passive
infinitive συμφῠ́ειν συμφῠ́εσθαι
participle m συμφῠ́ων συμφῠόμενος
f συμφῠ́ουσᾰ συμφῠομένη
n συμφῠ́ον συμφῠόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: σῠνέφῠον, σῠνεφῠόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνέφῠον σῠνέφῠες σῠνέφῠε(ν) σῠνεφῠ́ετον σῠνεφῠέτην σῠνεφῠ́ομεν σῠνεφῠ́ετε σῠνέφῠον
middle/
passive 		indicative σῠνεφῠόμην σῠνεφῠ́ου σῠνεφῠ́ετο σῠνεφῠ́εσθον σῠνεφῠέσθην σῠνεφῠόμεθᾰ σῠνεφῠ́εσθε σῠνεφῠ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: συμφῡ́σω, συμφῡ́σομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συμφῡ́σω συμφῡ́σεις συμφῡ́σει συμφῡ́σετον συμφῡ́σετον συμφῡ́σομεν συμφῡ́σετε συμφῡ́σουσῐ(ν)
optative συμφῡ́σοιμῐ συμφῡ́σοις συμφῡ́σοι συμφῡ́σοιτον συμφῡσοίτην συμφῡ́σοιμεν συμφῡ́σοιτε συμφῡ́σοιεν
middle indicative συμφῡ́σομαι συμφῡ́σῃ,
συμφῡ́σει 		συμφῡ́σεται συμφῡ́σεσθον συμφῡ́σεσθον συμφῡσόμεθᾰ συμφῡ́σεσθε συμφῡ́σονται
optative συμφῡσοίμην συμφῡ́σοιο συμφῡ́σοιτο συμφῡ́σοισθον συμφῡσοίσθην συμφῡσοίμεθᾰ συμφῡ́σοισθε συμφῡ́σοιντο
active middle
infinitive συμφῡ́σειν συμφῡ́σεσθαι
participle m συμφῡ́σων συμφῡσόμενος
f συμφῡ́σουσᾰ συμφῡσομένη
n συμφῦσον συμφῡσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: συμφυήσω, συμφυήσομαι (Koine)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συμφυήσω συμφυήσεις συμφυήσει συμφυήσετον συμφυήσετον συμφυήσομεν συμφυήσετε συμφυήσουσῐ(ν)
optative συμφυήσοιμῐ συμφυήσοις συμφυήσοι συμφυήσοιτον συμφυησοίτην συμφυήσοιμεν συμφυήσοιτε συμφυήσοιεν
middle indicative συμφυήσομαι συμφυήσῃ,
συμφυήσει 		συμφυήσεται συμφυήσεσθον συμφυήσεσθον συμφυησόμεθᾰ συμφυήσεσθε συμφυήσονται
optative συμφυησοίμην συμφυήσοιο συμφυήσοιτο συμφυήσοισθον συμφυησοίσθην συμφυησοίμεθᾰ συμφυήσοισθε συμφυήσοιντο
active middle
infinitive συμφυήσειν συμφυήσεσθαι
participle m συμφυήσων συμφυησόμενος
f συμφυήσουσᾰ συμφυησομένη
n συμφυῆσον συμφυησόμενον
   Aorist: σῠνέφῡσᾰ, σῠνεφῡσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνέφῡσᾰ σῠνέφῡσᾰς σῠνέφῡσε(ν) σῠνεφῡ́σᾰτον σῠνεφῡσᾰ́την σῠνεφῡ́σᾰμεν σῠνεφῡ́σᾰτε σῠνέφῡσᾰν
subjunctive συμφῡ́σω συμφῡ́σῃς συμφῡ́σῃ συμφῡ́σητον συμφῡ́σητον συμφῡ́σωμεν συμφῡ́σητε συμφῡ́σωσῐ(ν)
optative συμφῡ́σαιμῐ συμφῡ́σειᾰς,
συμφῡ́σαις 		συμφῡ́σειε(ν),
συμφῡ́σαι 		συμφῡ́σαιτον συμφῡσαίτην συμφῡ́σαιμεν συμφῡ́σαιτε συμφῡ́σειᾰν,
συμφῡ́σαιεν
imperative   σύμφῡσον συμφῡσᾰ́τω συμφῡ́σᾰτον συμφῡσᾰ́των   συμφῡ́σᾰτε συμφῡσᾰ́ντων
middle indicative σῠνεφῡσᾰ́μην σῠνεφῡ́σω σῠνεφῡ́σᾰτο σῠνεφῡ́σᾰσθον σῠνεφῡσᾰ́σθην σῠνεφῡσᾰ́μεθᾰ σῠνεφῡ́σᾰσθε σῠνεφῡ́σᾰντο
subjunctive συμφῡ́σωμαι συμφῡ́σῃ συμφῡ́σηται συμφῡ́σησθον συμφῡ́σησθον συμφῡσώμεθᾰ συμφῡ́σησθε συμφῡ́σωνται
optative συμφῡσαίμην συμφῡ́σαιο συμφῡ́σαιτο συμφῡ́σαισθον συμφῡσαίσθην συμφῡσαίμεθᾰ συμφῡ́σαισθε συμφῡ́σαιντο
imperative   σύμφῡσαι συμφῡσᾰ́σθω συμφῡ́σᾰσθον συμφῡσᾰ́σθων   συμφῡ́σᾰσθε συμφῡσᾰ́σθων
active middle
infinitive συμφῦσαι συμφῡ́σᾰσθαι
participle m συμφῡ́σᾱς συμφῡσᾰ́μενος
f συμφῡ́σᾱσᾰ συμφῡσᾰμένη
n συμφῦσᾰν συμφῡσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σῠνέφῡν
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνέφῡν σῠνέφῡς σῠνέφῡ σῠνέφῡτον σῠνεφῡ́την σῠνέφῡμεν σῠνέφῡτε σῠνέφῡσᾰν
subjunctive συμφῠ́ω συμφῠ́ῃς συμφῠ́ῃ συμφῠ́ητον συμφῠ́ητον συμφῠ́ωμεν συμφῠ́ωτε συμφῠ́ωσῐ(ν)
optative                
imperative   σύμφῡθῐ συμφῡ́τω σύμφῡτον συμφῡ́των   σύμφῡτε συμφῡ́ντων
middle indicative                
subjunctive                
optative                
imperative                
active middle
infinitive συμφῦναι
participle m συμφῡ́ς
f συμφῦσᾰ
n συμφῠ́ν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σῠνεφῠ́ην (Koine)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative σῠνεφῠ́ην σῠνεφῠ́ης σῠνεφῠ́η σῠνεφῠ́ητον σῠνεφῠήτην σῠνεφῠ́ημεν σῠνεφῠ́ητε σῠνεφῠ́ησᾰν
subjunctive συμφῠῶ συμφῠῇς συμφῠῇ συμφῠῆτον συμφῠῆτον συμφῠῶμεν συμφῠῆτε συμφῠῶσῐ(ν)
optative συμφῠείην συμφῠείης συμφῠείη συμφῠεῖτον,
συμφῠείητον 		συμφῠείτην,
συμφῠειήτην 		συμφῠεῖμεν,
συμφῠείημεν 		συμφῠεῖτε,
συμφῠείητε 		συμφῠεῖεν,
συμφῠείησᾰν
imperative   συμφῠ́ηθῐ συμφῠήτω συμφῠ́ητον συμφῠήτων   συμφῠ́ητε συμφῠέντων
passive
infinitive συμφῠῆναι
participle m συμφῠείς
f συμφῠεῖσᾰ
n συμφῠέν
   Perfect: συμπέφῡκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συμπέφῡκᾰ συμπέφῡκᾰς συμπέφῡκε(ν) συμπεφῡ́κᾰτον συμπεφῡ́κᾰτον συμπεφῡ́κᾰμεν συμπεφῡ́κᾰτε συμπεφῡ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive συμπεφῡ́κω συμπεφῡ́κῃς συμπεφῡ́κῃ συμπεφῡ́κητον συμπεφῡ́κητον συμπεφῡ́κωμεν συμπεφῡ́κητε συμπεφῡ́κωσῐ(ν)
optative συμπεφῡ́κοιμῐ,
συμπεφῡκοίην 		συμπεφῡ́κοις,
συμπεφῡκοίης 		συμπεφῡ́κοι,
συμπεφῡκοίη 		συμπεφῡ́κοιτον συμπεφῡκοίτην συμπεφῡ́κοιμεν συμπεφῡ́κοιτε συμπεφῡ́κοιεν
imperative   συμπέφῡκε συμπεφῡκέτω συμπεφῡ́κετον συμπεφῡκέτων   συμπεφῡ́κετε συμπεφῡκόντων
active
infinitive συμπεφῡκέναι
participle m συμπεφῡκώς
f συμπεφῡκυῖᾰ
n συμπεφῡκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: συμπεφῡ́κειν (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative συμπεφῡ́κειν,
συμπεφῡ́κη 		συμπεφῡ́κεις,
συμπεφῡ́κης 		συμπεφῡ́κει(ν) συμπεφῡ́κετον συμπεφῡκέτην συμπεφῡ́κεμεν συμπεφῡ́κετε συμπεφῡ́κεσᾰν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

Wikious
Boobota
Sagapedia