συνάπτω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word συνάπτω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word συνάπτω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say συνάπτω in singular and plural. Everything you need to know about the word συνάπτω you have here. The definition of the word συνάπτω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofσυνάπτω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From συν- (sun-, “together”) +‎ ἅπτω (háptō, “to join”).

Pronunciation

 

Verb

σῠνᾰ́πτω • (sunáptō)

  1. to join together, connect

Inflection

   Present: σῠνάπτω, σῠνάπτομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνάπτω σῠνάπτεις σῠνάπτει σῠνάπτετον σῠνάπτετον σῠνάπτομεν σῠνάπτετε σῠνάπτουσῐ(ν)
subjunctive σῠνάπτω σῠνάπτῃς σῠνάπτῃ σῠνάπτητον σῠνάπτητον σῠνάπτωμεν σῠνάπτητε σῠνάπτωσῐ(ν)
optative σῠνάπτοιμῐ σῠνάπτοις σῠνάπτοι σῠνάπτοιτον σῠναπτοίτην σῠνάπτοιμεν σῠνάπτοιτε σῠνάπτοιεν
imperative   σῠ́ναπτε σῠναπτέτω σῠνάπτετον σῠναπτέτων   σῠνάπτετε σῠναπτόντων
middle/
passive 		indicative σῠνάπτομαι σῠνάπτῃ,
σῠνάπτει 		σῠνάπτεται σῠνάπτεσθον σῠνάπτεσθον σῠναπτόμεθᾰ σῠνάπτεσθε σῠνάπτονται
subjunctive σῠνάπτωμαι σῠνάπτῃ σῠνάπτηται σῠνάπτησθον σῠνάπτησθον σῠναπτώμεθᾰ σῠνάπτησθε σῠνάπτωνται
optative σῠναπτοίμην σῠνάπτοιο σῠνάπτοιτο σῠνάπτοισθον σῠναπτοίσθην σῠναπτοίμεθᾰ σῠνάπτοισθε σῠνάπτοιντο
imperative   σῠνάπτου σῠναπτέσθω σῠνάπτεσθον σῠναπτέσθων   σῠνάπτεσθε σῠναπτέσθων
active middle/passive
infinitive σῠνάπτειν σῠνάπτεσθαι
participle m σῠνάπτων σῠναπτόμενος
f σῠνάπτουσᾰ σῠναπτομένη
n σῠνᾶπτον σῠναπτόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: σῠ́νηπτον, σῠνηπτόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠ́νηπτον σῠ́νηπτες σῠ́νηπτε(ν) σῠνήπτετον σῠνηπτέτην σῠνήπτομεν σῠνήπτετε σῠ́νηπτον
middle/
passive 		indicative σῠνηπτόμην σῠνήπτου σῠνήπτετο σῠνήπτεσθον σῠνηπτέσθην σῠνηπτόμεθᾰ σῠνήπτεσθε σῠνήπτοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σῠνάψω, σῠνάψομαι, σῠναφθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνάψω σῠνάψεις σῠνάψει σῠνάψετον σῠνάψετον σῠνάψομεν σῠνάψετε σῠνάψουσῐ(ν)
optative σῠνάψοιμῐ σῠνάψοις σῠνάψοι σῠνάψοιτον σῠναψοίτην σῠνάψοιμεν σῠνάψοιτε σῠνάψοιεν
middle indicative σῠνάψομαι σῠνάψῃ,
σῠνάψει 		σῠνάψεται σῠνάψεσθον σῠνάψεσθον σῠναψόμεθᾰ σῠνάψεσθε σῠνάψονται
optative σῠναψοίμην σῠνάψοιο σῠνάψοιτο σῠνάψοισθον σῠναψοίσθην σῠναψοίμεθᾰ σῠνάψοισθε σῠνάψοιντο
passive indicative σῠναφθήσομαι σῠναφθήσῃ σῠναφθήσεται σῠναφθήσεσθον σῠναφθήσεσθον σῠναφθησόμεθᾰ σῠναφθήσεσθε σῠναφθήσονται
optative σῠναφθησοίμην σῠναφθήσοιο σῠναφθήσοιτο σῠναφθήσοισθον σῠναφθησοίσθην σῠναφθησοίμεθᾰ σῠναφθήσοισθε σῠναφθήσοιντο
active middle passive
infinitive σῠνάψειν σῠνάψεσθαι σῠναφθήσεσθαι
participle m σῠνάψων σῠναψόμενος σῠναφθησόμενος
f σῠνάψουσᾰ σῠναψομένη σῠναφθησομένη
n σῠνᾶψον σῠναψόμενον σῠναφθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σῠ́νηψᾰ, σῠνηψᾰ́μην, σῠνήφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠ́νηψᾰ σῠ́νηψᾰς σῠ́νηψε(ν) σῠνήψᾰτον σῠνηψᾰ́την σῠνήψᾰμεν σῠνήψᾰτε σῠ́νηψᾰν
subjunctive σῠνάψω σῠνάψῃς σῠνάψῃ σῠνάψητον σῠνάψητον σῠνάψωμεν σῠνάψητε σῠνάψωσῐ(ν)
optative σῠνάψαιμῐ σῠνάψειᾰς,
σῠνάψαις 		σῠνάψειε(ν),
σῠνάψαι 		σῠνάψαιτον σῠναψαίτην σῠνάψαιμεν σῠνάψαιτε σῠνάψειᾰν,
σῠνάψαιεν
imperative   σῠ́ναψον σῠναψᾰ́τω σῠνάψᾰτον σῠναψᾰ́των   σῠνάψᾰτε σῠναψᾰ́ντων
middle indicative σῠνηψᾰ́μην σῠνήψω σῠνήψᾰτο σῠνήψᾰσθον σῠνηψᾰ́σθην σῠνηψᾰ́μεθᾰ σῠνήψᾰσθε σῠνήψᾰντο
subjunctive σῠνάψωμαι σῠνάψῃ σῠνάψηται σῠνάψησθον σῠνάψησθον σῠναψώμεθᾰ σῠνάψησθε σῠνάψωνται
optative σῠναψαίμην σῠνάψαιο σῠνάψαιτο σῠνάψαισθον σῠναψαίσθην σῠναψαίμεθᾰ σῠνάψαισθε σῠνάψαιντο
imperative   σῠ́ναψαι σῠναψᾰ́σθω σῠνάψᾰσθον σῠναψᾰ́σθων   σῠνάψᾰσθε σῠναψᾰ́σθων
passive indicative σῠνήφθην σῠνήφθης σῠνήφθη σῠνήφθητον σῠνηφθήτην σῠνήφθημεν σῠνήφθητε σῠνήφθησᾰν
subjunctive σῠναφθῶ σῠναφθῇς σῠναφθῇ σῠναφθῆτον σῠναφθῆτον σῠναφθῶμεν σῠναφθῆτε σῠναφθῶσῐ(ν)
optative σῠναφθείην σῠναφθείης σῠναφθείη σῠναφθεῖτον,
σῠναφθείητον 		σῠναφθείτην,
σῠναφθειήτην 		σῠναφθεῖμεν,
σῠναφθείημεν 		σῠναφθεῖτε,
σῠναφθείητε 		σῠναφθεῖεν,
σῠναφθείησᾰν
imperative   σῠνάφθητῐ σῠναφθήτω σῠνάφθητον σῠναφθήτων   σῠνάφθητε σῠναφθέντων
active middle passive
infinitive σῠνᾶψαι σῠνάψᾰσθαι σῠναφθῆναι
participle m σῠνάψᾱς σῠναψᾰ́μενος σῠναφθείς
f σῠνάψᾱσᾰ σῠναψᾰμένη σῠναφθεῖσᾰ
n σῠνᾶψᾰν σῠναψᾰ́μενον σῠναφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: σῠ́νημμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative σῠ́νημμαι σῠ́νηψαι σῠ́νηπται σῠ́νηφθον σῠ́νηφθον σῠνήμμεθᾰ σῠ́νηφθε σῠνήπᾰται
subjunctive σῠνημμένος ὦ σῠνημμένος ᾖς σῠνημμένος ᾖ σῠνημμένω ἦτον σῠνημμένω ἦτον σῠνημμένοι ὦμεν σῠνημμένοι ἦτε σῠνημμένοι ὦσῐ(ν)
optative σῠνημμένος εἴην σῠνημμένος εἴης σῠνημμένος εἴη σῠνημμένω εἴητον/εἶτον σῠνημμένω εἰήτην/εἴτην σῠνημμένοι εἴημεν/εἶμεν σῠνημμένοι εἴητε/εἶτε σῠνημμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   σῠ́νηψο σῠνήφθω σῠ́νηφθον σῠνήφθων   σῠ́νηφθε σῠνήφθων
middle/passive
infinitive σῠνῆφθαι
participle m σῠνημμένος
f σῠνημμένη
n σῠνημμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: σῠνήμμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative σῠνήμμην σῠ́νηψο σῠ́νηπτο σῠ́νηφθον σῠνήφθην σῠνήμμεθᾰ σῠ́νηφθε σῠνήπᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: συνάπτω (synápto)

Further reading

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek συνάπτω (sunáptō, “join together”). By surface analysis, συν- (“togehter”) + the ancient verb ἅπτω (háptō, “join; touch”).

Pronunciation

  • IPA(key): /siˈna.pto/
  • Hyphenation: συ‧νά‧πτω
  • Old Hyphenation: συν‧ά‧πτω

Verb

συνάπτω • (synápto) (past σύναψα/συνήψα, passive συνάπτομαι)

  1. (transitive) to join, attach, append
  2. (transitive) to contract, enter into, conclude (an agreement, marriage, etc)

Conjugation

συνάπτω   συνάπτομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg συνάπτω συνάψω συνάπτομαι συναφθώ
2 sg συνάπτεις συνάψεις συνάπτεσαι συναφθείς
3 sg συνάπτει συνάψει συνάπτεται συναφθεί
1 pl συνάπτουμε, συνάπτομε συνάψουμε, συνάψομε συναπτόμαστε συναφθούμε
2 pl συνάπτετε συνάψετε συνάπτεστε, {συνάπτεσθε} συναφθείτε
3 pl συνάπτουν[ε] συνάψουν[ε] συνάπτονται συναφθούν[ε]
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg σύναπτα, συνήπτα σύναψα, συνήψα συναπτόμουν[α] συνάφθηκα, [{συνήφθην}]1
2 sg σύναπτες, συνήπτες σύναψες, συνήψες συναπτόσουν[α] συνάφθηκες, [{συνήφθης}]
3 sg σύναπτε, συνήπτε σύναψε, συνήψε συναπτόταν συνάφθηκε, {συνήφθη}
1 pl συνάπταμε συνάψαμε συναπτόμασταν, (‑όμαστε) συναφθήκαμε, [{συνήφθημεν}]
2 pl συνάπτατε συνάψατε συναπτόσασταν, (‑όσαστε) συναφθήκατε, [{συνήφθητε}]
3 pl σύναπταν, (συνάπταν[ε]), συνήπταν σύναψαν, (συνάψαν[ε]), συνήψαν συνάπτονταν συνάφθηκαν, {συνήφθησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα συνάπτω ➤ θα συνάψω ➤ θα συνάπτομαι ➤ θα συναφθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα συνάπτεις, … θα συνάψεις, … θα συνάπτεσαι, … θα συναφθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … συνάψει
  έχω, έχεις, … συνημμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … συναφθεί
  είμαι, είσαι, … συνημμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … συνάψει
  είχα, είχες, … συνημμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … συναφθεί
  ήμουν, ήσουν, … συνημμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … συνάψει
  θα έχω, θα έχεις, … συνημμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … συναφθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … συνημμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg σύναπτε σύναψε — συνάψου
2 pl συνάπτετε συνάψτε συνάπτεστε, {συνάπτεσθε} συναφθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ συνάπτοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας συνάψει ➤ [συνημμένος,‑-η,‑-ο] ➤
Nonfinite form➤ συνάψει συναφθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Passive forms ending with -ην are very formal, as in the ancient aorist συνήφθην from the conjugation of συνάπτω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).
 • Also, formal passive past participle συναφθείς (synaftheís), συναφθείσα (συναφθεῖσα), συναφθέν (synafthén).
 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
Wikious
Boobota
Sagapedia