συνταγματάρχης

Hello, you have come here looking for the meaning of the word συνταγματάρχης. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word συνταγματάρχης, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say συνταγματάρχης in singular and plural. Everything you need to know about the word συνταγματάρχης you have here. The definition of the word συνταγματάρχης will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofσυνταγματάρχης, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From σῠ́ντᾰγμᾰ (súntagma, “syntagma”) +‎ ἀρχός (arkhós, “leader”) +‎ -ης (-ēs).

Pronunciation

 

Noun

σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχης • (suntagmatárkhēs) m (genitive σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχου); first declension

  1. (military) the leader of a syntagma

Inflection

First declension of ὁ σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχης; τοῦ σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχης
ho suntagmatárkhēs 		τὼ σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχᾱ
tṑ suntagmatárkhā 		οἱ σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχαι
hoi suntagmatárkhai
Genitive τοῦ σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχου
toû suntagmatárkhou 		τοῖν σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχαιν
toîn suntagmatárkhain 		τῶν σῠντᾰγμᾰτᾰρχῶν
tôn suntagmatarkhôn
Dative τῷ σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχῃ
tôi suntagmatárkhēi 		τοῖν σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχαιν
toîn suntagmatárkhain 		τοῖς σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχαις
toîs suntagmatárkhais
Accusative τὸν σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχην
tòn suntagmatárkhēn 		τὼ σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχᾱ
tṑ suntagmatárkhā 		τοὺς σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχᾱς
toùs suntagmatárkhās
Vocative σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχη
suntagmatárkhē 		σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχᾱ
suntagmatárkhā 		σῠντᾰγμᾰτᾰ́ρχαι
suntagmatárkhai
Notes:

Derived terms

Descendants

References

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek συνταγματάρχης (suntagmatárkhēs). By surface analysis, σύνταγμα (συνταγματ-) (sýntagma (syntagmat-)) +‎ -άρχης (-árchis) See άρχω (árcho) < ἄρχω (árkhō, “to lead”)).

Pronunciation

  • IPA(key): /sin.daɣ.maˈtaɾ.çis/
  • Hyphenation: συ‧νταγ‧μα‧τάρ‧χης
  • Old Hyphenation: συν‧τα‧γμα‧τάρ‧χης

Noun

συνταγματάρχης • (syntagmatárchis) m or f (plural συνταγματάρχες)

  1. (military) the rank of colonel in the British and US armies with the NATO grade OF-5
    Synonym: (abbreviation) σχης (schis)
    Coordinate terms: ("colonel's wife") συνταγματαρχίνα (syntagmatarchína), ("lieutenant colonel") αντισυνταγματάρχης (antisyntagmatárchis)

Declension

For masculine:

Declension of συνταγματάρχης
singular plural
nominative συνταγματάρχης • συνταγματάρχες •
genitive συνταγματάρχη • συνταγματαρχών •
accusative συνταγματάρχη • συνταγματάρχες •
vocative συνταγματάρχη • συνταγματάρχες •
* The vocative singular συνταγματάρχα is used in the phrase "Κύριε Συνταγματάρχα".

For feminine:

This adjective needs an inflection-table template.

Coordinate terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia