From Byzantine Greek σφυρίζω (sphurízō), from Ancient Greek σῡρίζω (sūrízō, “play the syrinx; make a whistling sound”), from σῦρῐγξ (sûrinx, “quill, flute, syrinx, windpipe”) + -ίζω (-ízō, “verbal suffix”),[1] with epenthesis of an -φ- (-f-),[2] possibly under the influence of Hellenistic σφῠρίον (sphuríon, “mallet”).[3]
σφυρίζω • (sfyrízo) (past σφύριξα, passive σφυρίζομαι)
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | σφυρίζω (σφυράω →) | σφυρίξω | σφυρίζομαι | σφυριχτώ3 |
2 sg | σφυρίζεις | σφυρίξεις | σφυρίζεσαι | σφυριχτείς |
3 sg | σφυρίζει | σφυρίξει | σφυρίζεται | σφυριχτεί |
1 pl | σφυρίζουμε, [‑ομε] | σφυρίξουμε, [‑ομε] | σφυριζόμαστε | σφυριχτούμε |
2 pl | σφυρίζετε | σφυρίξετε | σφυρίζεστε, σφυριζόσαστε | σφυριχτείτε |
3 pl | σφυρίζουν(ε) | σφυρίξουν(ε) | σφυρίζονται | σφυριχτούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | σφύριζα | σφύριξα | σφυριζόμουν(α) | σφυρίχτηκα3 |
2 sg | σφύριζες | σφύριξες | σφυριζόσουν(α) | σφυρίχτηκες |
3 sg | σφύριζε | σφύριξε | σφυριζόταν(ε) | σφυρίχτηκε |
1 pl | σφυρίζαμε | σφυρίξαμε | σφυριζόμασταν, (‑όμαστε) | σφυριχτήκαμε |
2 pl | σφυρίζατε | σφυρίξατε | σφυριζόσασταν, (‑όσαστε) | σφυριχτήκατε |
3 pl | σφύριζαν, σφυρίζαν(ε) | σφύριξαν, σφυρίξαν(ε) | σφυρίζονταν, (σφυριζόντουσαν) | σφυρίχτηκαν, σφυριχτήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα σφυρίζω ➤ | θα σφυρίξω ➤ | θα σφυρίζομαι ➤ | θα σφυριχτώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα σφυρίζεις, … | θα σφυρίξεις, … | θα σφυρίζεσαι, … | θα σφυριχτείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … σφυρίξει | έχω, έχεις, … σφυριχτεί είμαι, είσαι, … σφυριγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … σφυρίξει | είχα, είχες, … σφυριχτεί ήμουν, ήσουν, … σφυριγμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … σφυρίξει | θα έχω, θα έχεις, … σφυριχτεί θα είμαι, θα είσαι, … σφυριγμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | σφύριζε | σφύριξε, σφύριχ' 1 | — | σφυρίξου |
2 pl | σφυρίζετε | σφυρίξτε, σφυρίχτε2 | σφυρίζεστε | σφυριχτείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | σφυρίζοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας σφυρίξει ➤ | σφυριγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | σφυρίξει | σφυριχτεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. σφύριχ' το ("whistle it!") 2. Colloquial. 3. Extremely rare alternatives with learned {-χθ-} mentioned in some dictionaries. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||