Alternative, perhaps erroneous, reading of σχῆμᾰ (skhêma), but supported by Latin schĕma.
σχέμᾰ • (skhéma) n (genitive σχεμᾰ́τος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ σχέμᾰ tò skhéma |
τὼ σχέμᾰτε tṑ skhémate |
τᾰ̀ σχέμᾰτᾰ tà skhémata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σχέμᾰτος toû skhématos |
τοῖν σχεμᾰ́τοιν toîn skhemátoin |
τῶν σχεμᾰ́των tôn skhemátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σχέμᾰτῐ tôi skhémati |
τοῖν σχεμᾰ́τοιν toîn skhemátoin |
τοῖς σχέμᾰσῐ / σχέμᾰσῐν toîs skhémasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ σχέμᾰ tò skhéma |
τὼ σχέμᾰτε tṑ skhémate |
τᾰ̀ σχέμᾰτᾰ tà skhémata | ||||||||||
| Vocative | σχέμᾰ skhéma |
σχέμᾰτε skhémate |
σχέμᾰτᾰ skhémata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||