τεθνηκοίην • (tethnēkoíēn)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | τέθνηκᾰ | τέθνηκᾰς | τέθνηκε(ν) | τεθνήκᾰτον | τεθνήκᾰτον | τεθνήκᾰμεν | τεθνήκᾰτε | τεθνήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | τεθνήκω | τεθνήκῃς | τεθνήκῃ | τεθνήκητον | τεθνήκητον | τεθνήκωμεν | τεθνήκητε | τεθνήκωσῐ(ν) | |||||
optative | τεθνήκοιμῐ, τεθνηκοίην |
τεθνήκοις, τεθνηκοίης |
τεθνήκοι, τεθνηκοίη |
τεθνήκοιτον | τεθνηκοίτην | τεθνήκοιμεν | τεθνήκοιτε | τεθνήκοιεν | |||||
imperative | τέθνηκε | τεθνηκέτω | τεθνήκετον | τεθνηκέτων | τεθνήκετε | τεθνηκόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | τεθνηκέναι | ||||||||||||
participle | m | τεθνηκώς | |||||||||||
f | τεθνηκυῖᾰ | ||||||||||||
n | τεθνηκός | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|