from τυποποιώ (typopoió, “to standardise”)
τυποποιημένος • (typopoiiménos) m (feminine τυποποιημένη, neuter τυποποιημένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | τυποποιημένος (typopoiiménos) | τυποποιημένη (typopoiiméni) | τυποποιημένο (typopoiiméno) | τυποποιημένοι (typopoiiménoi) | τυποποιημένες (typopoiiménes) | τυποποιημένα (typopoiiména) | |
| genitive | τυποποιημένου (typopoiiménou) | τυποποιημένης (typopoiiménis) | τυποποιημένου (typopoiiménou) | τυποποιημένων (typopoiiménon) | τυποποιημένων (typopoiiménon) | τυποποιημένων (typopoiiménon) | |
| accusative | τυποποιημένο (typopoiiméno) | τυποποιημένη (typopoiiméni) | τυποποιημένο (typopoiiméno) | τυποποιημένους (typopoiiménous) | τυποποιημένες (typopoiiménes) | τυποποιημένα (typopoiiména) | |
| vocative | τυποποιημένε (typopoiiméne) | τυποποιημένη (typopoiiméni) | τυποποιημένο (typopoiiméno) | τυποποιημένοι (typopoiiménoi) | τυποποιημένες (typopoiiménes) | τυποποιημένα (typopoiiména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τυποποιημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τυποποιημένος, etc.)