υπολήπτομαι • (ypolíptomai) deponent found chiefly in the present tense
| Passive voice ➤ — Imperfective aspect ➤ | ||||
| Indicative mood ➤ | Present ➤ | Imperfect ➤ | Future ➤ | |
| 1 sg | υπολήπτομαι | υποληπτόμουν[α] | θα υπολήπτομαι | |
| 2 sg | υπολήπτεσαι | υποληπτόσουν[α] | θα υπολήπτεσαι | |
| 3 sg | υπολήπτεται | υποληπτόταν[ε] | θα υπολήπτεται | |
| 1 pl | υποληπτόμαστε, {υποληπτόμεθα} | υποληπτόμασταν, (‑όμαστε) | θα υποληπτόμαστε | |
| 2 pl | υπολήπτεστε, {υπολήπτεσθε} | υποληπτόσασταν, (‑όσαστε) | θα υπολήπτεστε, {υπολήπτεσθε} | |
| 3 pl | υπολήπτονται | υπολήπτονταν | θα υπολήπτονται | |
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present tense from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | 2 sg | 2 pl | ||
| Imperfective aspect | — | υπολήπτεστε, {υπολήπτεσθε} | ||
| Other forms | Present participle ➤ | Perfect participle ➤ | ||
| — | — | |||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
and
Ancient Greek