From Ancient Greek ὑπολείπομαι of ὑπολείπω (hupoleípō, “leave remaining”). Morphologically, from υπο- (“under”) + λείπω (“I am absent”).
υπολείπομαι • (ypoleípomai) deponent found chiefly in the present and imperfect tenses (rare past tense υπολείφθηκα)
| Passive voice ➤ | ||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
| 1 sg | υπολείπομαι | υπολειφθώ |
| 2 sg | υπολείπεσαι | υπολειφθείς |
| 3 sg | υπολείπεται | υπολειφθεί |
| 1 pl | υπολειπόμαστε | υπολειφθούμε |
| 2 pl | υπολείπεστε, υπολειπόσαστε | υπολειφθείτε |
| 3 pl | υπολείπονται | υπολειφθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
| 1 sg | υπολειπόμουν(α) | υπολείφθηκα |
| 2 sg | υπολειπόσουν(α) | υπολείφθηκες |
| 3 sg | υπολειπόταν(ε) | υπολείφθηκε |
| 1 pl | υπολειπόμασταν, (‑όμαστε) | υπολειφθήκαμε |
| 2 pl | υπολειπόσασταν, (‑όσαστε) | υπολειφθήκατε |
| 3 pl | υπολείπονταν, (υπολειπόντουσαν) | υπολείφθηκαν, υπολειφθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
| 1 sg | θα υπολείπομαι ➤ | θα υπολειφθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα υπολείπεσαι, … | θα υπολειφθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | ||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … υπολειφθεί | |
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … υπολειφθεί | |
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … υπολειφθεί | |
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | — |
| 2 pl | υπολείπεστε | υπολειφθείτε |
| Other forms | Passive voice | |
| Present participle ➤ | — | |
| Perfect participle ➤ | — | |
| Nonfinite form ➤ | υπολειφθεί | |
| Notes Appendix:Greek verbs |
• Chiefly in present and imperfect tenses. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |