From Ancient Greek ὑποτελής (hupotelḗs).
υποτελής • (ypotelís) m (feminine υποτελής, neuter υποτελές)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | υποτελής (ypotelís) | υποτελής (ypotelís) | υποτελές (ypotelés) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελή (ypotelí) | |
genitive | υποτελούς (ypoteloús) υποτελή (ypotelí) |
υποτελούς (ypoteloús) | υποτελούς (ypoteloús) | υποτελών (ypotelón) | υποτελών (ypotelón) | υποτελών (ypotelón) | |
accusative | υποτελή (ypotelí) | υποτελή (ypotelí) | υποτελές (ypotelés) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελή (ypotelí) | |
vocative | υποτελή (ypotelí) υποτελής (ypotelís) |
υποτελής (ypotelís) | υποτελές (ypotelés) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελή (ypotelí) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο υποτελής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο υποτελής, etc.)
υποτελής • (ypotelís) m or f (plural υποτελείς)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | υποτελής (ypotelís) | υποτελείς (ypoteleís) |
genitive | υποτελή (ypotelí) υποτελούς (ypoteloús) |
υποτελών (ypotelón) |
accusative | υποτελή (ypotelí) | υποτελείς (ypoteleís) |
vocative | υποτελή (ypotelí) | υποτελείς (ypoteleís) |