Learned borrowing from Koine Greek ὑπόδουλος (hupódoulos).[1]
υπόδουλος • (ypódoulos) m (feminine υπόδουλη, neuter υπόδουλο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | υπόδουλος (ypódoulos) | υπόδουλη (ypódouli) | υπόδουλο (ypódoulo) | υπόδουλοι (ypódouloi) | υπόδουλες (ypódoules) | υπόδουλα (ypódoula) | |
genitive | υπόδουλου (ypódoulou) | υπόδουλης (ypódoulis) | υπόδουλου (ypódoulou) | υπόδουλων (ypódoulon) | υπόδουλων (ypódoulon) | υπόδουλων (ypódoulon) | |
accusative | υπόδουλο (ypódoulo) | υπόδουλη (ypódouli) | υπόδουλο (ypódoulo) | υπόδουλους (ypódoulous) | υπόδουλες (ypódoules) | υπόδουλα (ypódoula) | |
vocative | υπόδουλε (ypódoule) | υπόδουλη (ypódouli) | υπόδουλο (ypódoulo) | υπόδουλοι (ypódouloi) | υπόδουλες (ypódoules) | υπόδουλα (ypódoula) |