Learned borrowing from French philanthropique, from Ancient Greek. By surface analysis, φιλάνθρωπος (filánthropos) + -ικός (-ikós).[1]
φιλανθρωπικός • (filanthropikós) m (feminine φιλανθρωπική, neuter φιλανθρωπικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | φιλανθρωπικός (filanthropikós) | φιλανθρωπική (filanthropikí) | φιλανθρωπικό (filanthropikó) | φιλανθρωπικοί (filanthropikoí) | φιλανθρωπικές (filanthropikés) | φιλανθρωπικά (filanthropiká) | |
| genitive | φιλανθρωπικού (filanthropikoú) | φιλανθρωπικής (filanthropikís) | φιλανθρωπικού (filanthropikoú) | φιλανθρωπικών (filanthropikón) | φιλανθρωπικών (filanthropikón) | φιλανθρωπικών (filanthropikón) | |
| accusative | φιλανθρωπικό (filanthropikó) | φιλανθρωπική (filanthropikí) | φιλανθρωπικό (filanthropikó) | φιλανθρωπικούς (filanthropikoús) | φιλανθρωπικές (filanthropikés) | φιλανθρωπικά (filanthropiká) | |
| vocative | φιλανθρωπικέ (filanthropiké) | φιλανθρωπική (filanthropikí) | φιλανθρωπικό (filanthropikó) | φιλανθρωπικοί (filanthropikoí) | φιλανθρωπικές (filanthropikés) | φιλανθρωπικά (filanthropiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φιλανθρωπικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φιλανθρωπικός, etc.)