φιλοσοφέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word φιλοσοφέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word φιλοσοφέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say φιλοσοφέω in singular and plural. Everything you need to know about the word φιλοσοφέω you have here. The definition of the word φιλοσοφέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofφιλοσοφέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From φιλόσοφος (philósophos) +‎ -έω (-éō)

Pronunciation

 

Verb

φῐλοσοφέω • (philosophéō)

  1. (intransitive) to love or pursue knowledge, philosophize
  2. (intransitive) to teach philosophy
  3. (transitive) to discuss philosophically, investigate, study

Conjugation

   Present: φῐλοσοφέω, φῐλοσοφέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φῐλοσοφέω φῐλοσοφέεις φῐλοσοφέει φῐλοσοφέετον φῐλοσοφέετον φῐλοσοφέομεν φῐλοσοφέετε φῐλοσοφέουσῐ(ν)
subjunctive φῐλοσοφέω φῐλοσοφέῃς φῐλοσοφέῃ φῐλοσοφέητον φῐλοσοφέητον φῐλοσοφέωμεν φῐλοσοφέητε φῐλοσοφέωσῐ(ν)
optative φῐλοσοφέοιμῐ φῐλοσοφέοις φῐλοσοφέοι φῐλοσοφέοιτον φῐλοσοφεοίτην φῐλοσοφέοιμεν φῐλοσοφέοιτε φῐλοσοφέοιεν
imperative   φῐλοσόφεε φῐλοσοφεέτω φῐλοσοφέετον φῐλοσοφεέτων   φῐλοσοφέετε φῐλοσοφεόντων
middle/
passive 		indicative φῐλοσοφέομαι φῐλοσοφέῃ,
φῐλοσοφέει 		φῐλοσοφέεται φῐλοσοφέεσθον φῐλοσοφέεσθον φῐλοσοφεόμεθᾰ φῐλοσοφέεσθε φῐλοσοφέονται
subjunctive φῐλοσοφέωμαι φῐλοσοφέῃ φῐλοσοφέηται φῐλοσοφέησθον φῐλοσοφέησθον φῐλοσοφεώμεθᾰ φῐλοσοφέησθε φῐλοσοφέωνται
optative φῐλοσοφεοίμην φῐλοσοφέοιο φῐλοσοφέοιτο φῐλοσοφέοισθον φῐλοσοφεοίσθην φῐλοσοφεοίμεθᾰ φῐλοσοφέοισθε φῐλοσοφέοιντο
imperative   φῐλοσοφέου φῐλοσοφεέσθω φῐλοσοφέεσθον φῐλοσοφεέσθων   φῐλοσοφέεσθε φῐλοσοφεέσθων
active middle/passive
infinitive φῐλοσοφέειν φῐλοσοφέεσθαι
participle m φῐλοσοφέων φῐλοσοφεόμενος
f φῐλοσοφέουσᾰ φῐλοσοφεομένη
n φῐλοσοφέον φῐλοσοφεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: φῐλοσοφῶ, φῐλοσοφοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φῐλοσοφῶ φῐλοσοφεῖς φῐλοσοφεῖ φῐλοσοφεῖτον φῐλοσοφεῖτον φῐλοσοφοῦμεν φῐλοσοφεῖτε φῐλοσοφοῦσῐ(ν)
subjunctive φῐλοσοφῶ φῐλοσοφῇς φῐλοσοφῇ φῐλοσοφῆτον φῐλοσοφῆτον φῐλοσοφῶμεν φῐλοσοφῆτε φῐλοσοφῶσῐ(ν)
optative φῐλοσοφοίην,
φῐλοσοφοῖμῐ 		φῐλοσοφοίης,
φῐλοσοφοῖς 		φῐλοσοφοίη,
φῐλοσοφοῖ 		φῐλοσοφοῖτον,
φῐλοσοφοίητον 		φῐλοσοφοίτην,
φῐλοσοφοιήτην 		φῐλοσοφοῖμεν,
φῐλοσοφοίημεν 		φῐλοσοφοῖτε,
φῐλοσοφοίητε 		φῐλοσοφοῖεν,
φῐλοσοφοίησᾰν
imperative   φῐλοσόφει φῐλοσοφείτω φῐλοσοφεῖτον φῐλοσοφείτων   φῐλοσοφεῖτε φῐλοσοφούντων
middle/
passive 		indicative φῐλοσοφοῦμαι φῐλοσοφεῖ,
φῐλοσοφῇ 		φῐλοσοφεῖται φῐλοσοφεῖσθον φῐλοσοφεῖσθον φῐλοσοφούμεθᾰ φῐλοσοφεῖσθε φῐλοσοφοῦνται
subjunctive φῐλοσοφῶμαι φῐλοσοφῇ φῐλοσοφῆται φῐλοσοφῆσθον φῐλοσοφῆσθον φῐλοσοφώμεθᾰ φῐλοσοφῆσθε φῐλοσοφῶνται
optative φῐλοσοφοίμην φῐλοσοφοῖο φῐλοσοφοῖτο φῐλοσοφοῖσθον φῐλοσοφοίσθην φῐλοσοφοίμεθᾰ φῐλοσοφοῖσθε φῐλοσοφοῖντο
imperative   φῐλοσοφοῦ φῐλοσοφείσθω φῐλοσοφεῖσθον φῐλοσοφείσθων   φῐλοσοφεῖσθε φῐλοσοφείσθων
active middle/passive
infinitive φῐλοσοφεῖν φῐλοσοφεῖσθαι
participle m φῐλοσοφῶν φῐλοσοφούμενος
f φῐλοσοφοῦσᾰ φῐλοσοφουμένη
n φῐλοσοφοῦν φῐλοσοφούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφῐλοσόφεον, ἐφῐλοσοφεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφῐλοσόφεον ἐφῐλοσόφεες ἐφῐλοσόφεε(ν) ἐφῐλοσοφέετον ἐφῐλοσοφεέτην ἐφῐλοσοφέομεν ἐφῐλοσοφέετε ἐφῐλοσόφεον
middle/
passive 		indicative ἐφῐλοσοφεόμην ἐφῐλοσοφέου ἐφῐλοσοφέετο ἐφῐλοσοφέεσθον ἐφῐλοσοφεέσθην ἐφῐλοσοφεόμεθᾰ ἐφῐλοσοφέεσθε ἐφῐλοσοφέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφῐλοσόφουν, ἐφῐλοσοφούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφῐλοσόφουν ἐφῐλοσόφεις ἐφῐλοσόφει ἐφῐλοσοφεῖτον ἐφῐλοσοφείτην ἐφῐλοσοφοῦμεν ἐφῐλοσοφεῖτε ἐφῐλοσόφουν
middle/
passive 		indicative ἐφῐλοσοφούμην ἐφῐλοσοφοῦ ἐφῐλοσοφεῖτο ἐφῐλοσοφεῖσθον ἐφῐλοσοφείσθην ἐφῐλοσοφούμεθᾰ ἐφῐλοσοφεῖσθε ἐφῐλοσοφοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: φῐλοσοφήσω, φῐλοσοφήσομαι, φῐλοσοφηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φῐλοσοφήσω φῐλοσοφήσεις φῐλοσοφήσει φῐλοσοφήσετον φῐλοσοφήσετον φῐλοσοφήσομεν φῐλοσοφήσετε φῐλοσοφήσουσῐ(ν)
optative φῐλοσοφήσοιμῐ φῐλοσοφήσοις φῐλοσοφήσοι φῐλοσοφήσοιτον φῐλοσοφησοίτην φῐλοσοφήσοιμεν φῐλοσοφήσοιτε φῐλοσοφήσοιεν
middle indicative φῐλοσοφήσομαι φῐλοσοφήσῃ,
φῐλοσοφήσει 		φῐλοσοφήσεται φῐλοσοφήσεσθον φῐλοσοφήσεσθον φῐλοσοφησόμεθᾰ φῐλοσοφήσεσθε φῐλοσοφήσονται
optative φῐλοσοφησοίμην φῐλοσοφήσοιο φῐλοσοφήσοιτο φῐλοσοφήσοισθον φῐλοσοφησοίσθην φῐλοσοφησοίμεθᾰ φῐλοσοφήσοισθε φῐλοσοφήσοιντο
passive indicative φῐλοσοφηθήσομαι φῐλοσοφηθήσῃ φῐλοσοφηθήσεται φῐλοσοφηθήσεσθον φῐλοσοφηθήσεσθον φῐλοσοφηθησόμεθᾰ φῐλοσοφηθήσεσθε φῐλοσοφηθήσονται
optative φῐλοσοφηθησοίμην φῐλοσοφηθήσοιο φῐλοσοφηθήσοιτο φῐλοσοφηθήσοισθον φῐλοσοφηθησοίσθην φῐλοσοφηθησοίμεθᾰ φῐλοσοφηθήσοισθε φῐλοσοφηθήσοιντο
active middle passive
infinitive φῐλοσοφήσειν φῐλοσοφήσεσθαι φῐλοσοφηθήσεσθαι
participle m φῐλοσοφήσων φῐλοσοφησόμενος φῐλοσοφηθησόμενος
f φῐλοσοφήσουσᾰ φῐλοσοφησομένη φῐλοσοφηθησομένη
n φῐλοσοφῆσον φῐλοσοφησόμενον φῐλοσοφηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐφῐλοσόφησᾰ, ἐφῐλοσοφησᾰ́μην, ἐφῐλοσοφήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφῐλοσόφησᾰ ἐφῐλοσόφησᾰς ἐφῐλοσόφησε(ν) ἐφῐλοσοφήσᾰτον ἐφῐλοσοφησᾰ́την ἐφῐλοσοφήσᾰμεν ἐφῐλοσοφήσᾰτε ἐφῐλοσόφησᾰν
subjunctive φῐλοσοφήσω φῐλοσοφήσῃς φῐλοσοφήσῃ φῐλοσοφήσητον φῐλοσοφήσητον φῐλοσοφήσωμεν φῐλοσοφήσητε φῐλοσοφήσωσῐ(ν)
optative φῐλοσοφήσαιμῐ φῐλοσοφήσειᾰς,
φῐλοσοφήσαις 		φῐλοσοφήσειε(ν),
φῐλοσοφήσαι 		φῐλοσοφήσαιτον φῐλοσοφησαίτην φῐλοσοφήσαιμεν φῐλοσοφήσαιτε φῐλοσοφήσειᾰν,
φῐλοσοφήσαιεν
imperative   φῐλοσόφησον φῐλοσοφησᾰ́τω φῐλοσοφήσᾰτον φῐλοσοφησᾰ́των   φῐλοσοφήσᾰτε φῐλοσοφησᾰ́ντων
middle indicative ἐφῐλοσοφησᾰ́μην ἐφῐλοσοφήσω ἐφῐλοσοφήσᾰτο ἐφῐλοσοφήσᾰσθον ἐφῐλοσοφησᾰ́σθην ἐφῐλοσοφησᾰ́μεθᾰ ἐφῐλοσοφήσᾰσθε ἐφῐλοσοφήσᾰντο
subjunctive φῐλοσοφήσωμαι φῐλοσοφήσῃ φῐλοσοφήσηται φῐλοσοφήσησθον φῐλοσοφήσησθον φῐλοσοφησώμεθᾰ φῐλοσοφήσησθε φῐλοσοφήσωνται
optative φῐλοσοφησαίμην φῐλοσοφήσαιο φῐλοσοφήσαιτο φῐλοσοφήσαισθον φῐλοσοφησαίσθην φῐλοσοφησαίμεθᾰ φῐλοσοφήσαισθε φῐλοσοφήσαιντο
imperative   φῐλοσόφησαι φῐλοσοφησᾰ́σθω φῐλοσοφήσᾰσθον φῐλοσοφησᾰ́σθων   φῐλοσοφήσᾰσθε φῐλοσοφησᾰ́σθων
passive indicative ἐφῐλοσοφήθην ἐφῐλοσοφήθης ἐφῐλοσοφήθη ἐφῐλοσοφήθητον ἐφῐλοσοφηθήτην ἐφῐλοσοφήθημεν ἐφῐλοσοφήθητε ἐφῐλοσοφήθησᾰν
subjunctive φῐλοσοφηθῶ φῐλοσοφηθῇς φῐλοσοφηθῇ φῐλοσοφηθῆτον φῐλοσοφηθῆτον φῐλοσοφηθῶμεν φῐλοσοφηθῆτε φῐλοσοφηθῶσῐ(ν)
optative φῐλοσοφηθείην φῐλοσοφηθείης φῐλοσοφηθείη φῐλοσοφηθεῖτον,
φῐλοσοφηθείητον 		φῐλοσοφηθείτην,
φῐλοσοφηθειήτην 		φῐλοσοφηθεῖμεν,
φῐλοσοφηθείημεν 		φῐλοσοφηθεῖτε,
φῐλοσοφηθείητε 		φῐλοσοφηθεῖεν,
φῐλοσοφηθείησᾰν
imperative   φῐλοσοφήθητῐ φῐλοσοφηθήτω φῐλοσοφήθητον φῐλοσοφηθήτων   φῐλοσοφήθητε φῐλοσοφηθέντων
active middle passive
infinitive φῐλοσοφῆσαι φῐλοσοφήσᾰσθαι φῐλοσοφηθῆναι
participle m φῐλοσοφήσᾱς φῐλοσοφησᾰ́μενος φῐλοσοφηθείς
f φῐλοσοφήσᾱσᾰ φῐλοσοφησᾰμένη φῐλοσοφηθεῖσᾰ
n φῐλοσοφῆσᾰν φῐλοσοφησᾰ́μενον φῐλοσοφηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεφῐλοσόφηκᾰ, πεφῐλοσόφημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεφῐλοσόφηκᾰ πεφῐλοσόφηκᾰς πεφῐλοσόφηκε(ν) πεφῐλοσοφήκᾰτον πεφῐλοσοφήκᾰτον πεφῐλοσοφήκᾰμεν πεφῐλοσοφήκᾰτε πεφῐλοσοφήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεφῐλοσοφήκω πεφῐλοσοφήκῃς πεφῐλοσοφήκῃ πεφῐλοσοφήκητον πεφῐλοσοφήκητον πεφῐλοσοφήκωμεν πεφῐλοσοφήκητε πεφῐλοσοφήκωσῐ(ν)
optative πεφῐλοσοφήκοιμῐ,
πεφῐλοσοφηκοίην 		πεφῐλοσοφήκοις,
πεφῐλοσοφηκοίης 		πεφῐλοσοφήκοι,
πεφῐλοσοφηκοίη 		πεφῐλοσοφήκοιτον πεφῐλοσοφηκοίτην πεφῐλοσοφήκοιμεν πεφῐλοσοφήκοιτε πεφῐλοσοφήκοιεν
imperative   πεφῐλοσόφηκε πεφῐλοσοφηκέτω πεφῐλοσοφήκετον πεφῐλοσοφηκέτων   πεφῐλοσοφήκετε πεφῐλοσοφηκόντων
middle/
passive 		indicative πεφῐλοσόφημαι πεφῐλοσόφησαι πεφῐλοσόφηται πεφῐλοσόφησθον πεφῐλοσόφησθον πεφῐλοσοφήμεθᾰ πεφῐλοσόφησθε πεφῐλοσόφηνται
subjunctive πεφῐλοσοφημένος ὦ πεφῐλοσοφημένος ᾖς πεφῐλοσοφημένος ᾖ πεφῐλοσοφημένω ἦτον πεφῐλοσοφημένω ἦτον πεφῐλοσοφημένοι ὦμεν πεφῐλοσοφημένοι ἦτε πεφῐλοσοφημένοι ὦσῐ(ν)
optative πεφῐλοσοφημένος εἴην πεφῐλοσοφημένος εἴης πεφῐλοσοφημένος εἴη πεφῐλοσοφημένω εἴητον/εἶτον πεφῐλοσοφημένω εἰήτην/εἴτην πεφῐλοσοφημένοι εἴημεν/εἶμεν πεφῐλοσοφημένοι εἴητε/εἶτε πεφῐλοσοφημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πεφῐλοσόφησο πεφῐλοσοφήσθω πεφῐλοσόφησθον πεφῐλοσοφήσθων   πεφῐλοσόφησθε πεφῐλοσοφήσθων
active middle/passive
infinitive πεφῐλοσοφηκέναι πεφῐλοσοφῆσθαι
participle m πεφῐλοσοφηκώς πεφῐλοσοφημένος
f πεφῐλοσοφηκυῖᾰ πεφῐλοσοφημένη
n πεφῐλοσοφηκός πεφῐλοσοφημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεφῐλοσοφήκειν, ἐπεφῐλοσοφήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεφῐλοσοφήκειν,
ἐπεφῐλοσοφήκη 		ἐπεφῐλοσοφήκεις,
ἐπεφῐλοσοφήκης 		ἐπεφῐλοσοφήκει(ν) ἐπεφῐλοσοφήκετον ἐπεφῐλοσοφηκέτην ἐπεφῐλοσοφήκεμεν ἐπεφῐλοσοφήκετε ἐπεφῐλοσοφήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεφῐλοσοφήμην ἐπεφῐλοσόφησο ἐπεφῐλοσόφητο ἐπεφῐλοσόφησθον ἐπεφῐλοσοφήσθην ἐπεφῐλοσοφήμεθᾰ ἐπεφῐλοσόφησθε ἐπεφῐλοσόφηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • → Aramaic: פלסף
  • → Latin: philosophor

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia