From φῐλοσοφέω (philosophéō, “to love knowledge; teach philosophy”) + -μα (-ma, result noun suffix).
φῐλοσόφημᾰ • (philosóphēma) n (genitive φῐλοσοφήμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ φῐλοσόφημᾰ tò philosóphēma |
τὼ φῐλοσοφήμᾰτε tṑ philosophḗmate |
τᾰ̀ φῐλοσοφήμᾰτᾰ tà philosophḗmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ φῐλοσοφήμᾰτος toû philosophḗmatos |
τοῖν φῐλοσοφημᾰ́τοιν toîn philosophēmátoin |
τῶν φῐλοσοφημᾰ́των tôn philosophēmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ φῐλοσοφήμᾰτῐ tôi philosophḗmati |
τοῖν φῐλοσοφημᾰ́τοιν toîn philosophēmátoin |
τοῖς φῐλοσοφήμᾰσῐ / φῐλοσοφήμᾰσῐν toîs philosophḗmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ φῐλοσόφημᾰ tò philosóphēma |
τὼ φῐλοσοφήμᾰτε tṑ philosophḗmate |
τᾰ̀ φῐλοσοφήμᾰτᾰ tà philosophḗmata | ||||||||||
| Vocative | φῐλοσόφημᾰ philosóphēma |
φῐλοσοφήμᾰτε philosophḗmate |
φῐλοσοφήμᾰτᾰ philosophḗmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||