From χορός (khorós, “dance, choir”) + -είᾱ (-eíā).
χορείᾱ • (khoreíā) f (genitive χορείᾱς); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ χορείᾱ hē khoreíā |
τὼ χορείᾱ tṑ khoreíā |
αἱ χορεῖαι hai khoreîai | ||||||||||
| Genitive | τῆς χορείᾱς tês khoreíās |
τοῖν χορείαιν toîn khoreíain |
τῶν χορειῶν tôn khoreiôn | ||||||||||
| Dative | τῇ χορείᾳ têi khoreíāi |
τοῖν χορείαιν toîn khoreíain |
ταῖς χορείαις taîs khoreíais | ||||||||||
| Accusative | τὴν χορείᾱν tḕn khoreíān |
τὼ χορείᾱ tṑ khoreíā |
τᾱ̀ς χορείᾱς tā̀s khoreíās | ||||||||||
| Vocative | χορείᾱ khoreíā |
χορείᾱ khoreíā |
χορεῖαι khoreîai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||