ψηλαφάω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ψηλαφάω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ψηλαφάω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ψηλαφάω in singular and plural. Everything you need to know about the word ψηλαφάω you have here. The definition of the word ψηλαφάω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofψηλαφάω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

Analyzed by Fick as a univerbation from the aorist form of ψάλλω (psállō, “to pluck, pull, twitch”) and ἀφάω (apháō, “to handle”). It remains unclear, however, why the aorist was preferred. Bechtel recognises a noun *ψᾱ́λα (*psā́la) in the first member, referring to μηλαφάω (mēlapháō, “to touch with a probe”); but this rare verb was created after the example of ψηλαφάω (psēlapháō), which is more common. If -αφ- is rather a suffix, the word could be Pre-Greek.

Pronunciation

 

Verb

ψηλᾰφᾰ́ω • (psēlapháō)

  1. to feel or grope about to find a thing, like a blind man
  2. to feel, touch, handle, stroke
  3. (figuratively) to test, examine

Conjugation

   Present: ψηλᾰφᾰ́ω, ψηλᾰφᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ψηλᾰφᾰ́ω ψηλᾰφᾰ́εις ψηλᾰφᾰ́ει ψηλᾰφᾰ́ετον ψηλᾰφᾰ́ετον ψηλᾰφᾰ́ομεν ψηλᾰφᾰ́ετε ψηλᾰφᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive ψηλᾰφᾰ́ω ψηλᾰφᾰ́ῃς ψηλᾰφᾰ́ῃ ψηλᾰφᾰ́ητον ψηλᾰφᾰ́ητον ψηλᾰφᾰ́ωμεν ψηλᾰφᾰ́ητε ψηλᾰφᾰ́ωσῐ(ν)
optative ψηλᾰφᾰ́οιμῐ ψηλᾰφᾰ́οις ψηλᾰφᾰ́οι ψηλᾰφᾰ́οιτον ψηλᾰφᾰοίτην ψηλᾰφᾰ́οιμεν ψηλᾰφᾰ́οιτε ψηλᾰφᾰ́οιεν
imperative   ψηλᾰ́φᾰε ψηλᾰφᾰέτω ψηλᾰφᾰ́ετον ψηλᾰφᾰέτων   ψηλᾰφᾰ́ετε ψηλᾰφᾰόντων
middle/
passive 		indicative ψηλᾰφᾰ́ομαι ψηλᾰφᾰ́ῃ,
ψηλᾰφᾰ́ει 		ψηλᾰφᾰ́εται ψηλᾰφᾰ́εσθον ψηλᾰφᾰ́εσθον ψηλᾰφᾰόμεθᾰ ψηλᾰφᾰ́εσθε ψηλᾰφᾰ́ονται
subjunctive ψηλᾰφᾰ́ωμαι ψηλᾰφᾰ́ῃ ψηλᾰφᾰ́ηται ψηλᾰφᾰ́ησθον ψηλᾰφᾰ́ησθον ψηλᾰφᾰώμεθᾰ ψηλᾰφᾰ́ησθε ψηλᾰφᾰ́ωνται
optative ψηλᾰφᾰοίμην ψηλᾰφᾰ́οιο ψηλᾰφᾰ́οιτο ψηλᾰφᾰ́οισθον ψηλᾰφᾰοίσθην ψηλᾰφᾰοίμεθᾰ ψηλᾰφᾰ́οισθε ψηλᾰφᾰ́οιντο
imperative   ψηλᾰφᾰ́ου ψηλᾰφᾰέσθω ψηλᾰφᾰ́εσθον ψηλᾰφᾰέσθων   ψηλᾰφᾰ́εσθε ψηλᾰφᾰέσθων
active middle/passive
infinitive ψηλᾰφᾰ́ειν ψηλᾰφᾰ́εσθαι
participle m ψηλᾰφᾰ́ων ψηλᾰφᾰόμενος
f ψηλᾰφᾰ́ουσᾰ ψηλᾰφᾰομένη
n ψηλᾰφᾰ́ον ψηλᾰφᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ψηλᾰφῶ, ψηλᾰφῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ψηλᾰφῶ ψηλᾰφᾷς ψηλᾰφᾷ ψηλᾰφᾶτον ψηλᾰφᾶτον ψηλᾰφῶμεν ψηλᾰφᾶτε ψηλᾰφῶσῐ(ν)
subjunctive ψηλᾰφῶ ψηλᾰφᾷς ψηλᾰφᾷ ψηλᾰφᾶτον ψηλᾰφᾶτον ψηλᾰφῶμεν ψηλᾰφᾶτε ψηλᾰφῶσῐ(ν)
optative ψηλᾰφῴην,
ψηλᾰφῷμῐ 		ψηλᾰφῴης,
ψηλᾰφῷς 		ψηλᾰφῴη,
ψηλᾰφῷ 		ψηλᾰφῷτον,
ψηλᾰφῴητον 		ψηλᾰφῴτην,
ψηλᾰφῳήτην 		ψηλᾰφῷμεν,
ψηλᾰφῴημεν 		ψηλᾰφῷτε,
ψηλᾰφῴητε 		ψηλᾰφῷεν,
ψηλᾰφῴησᾰν
imperative   ψηλᾰ́φᾱ ψηλᾰφᾱ́τω ψηλᾰφᾶτον ψηλᾰφᾱ́των   ψηλᾰφᾶτε ψηλᾰφώντων
middle/
passive 		indicative ψηλᾰφῶμαι ψηλᾰφᾷ ψηλᾰφᾶται ψηλᾰφᾶσθον ψηλᾰφᾶσθον ψηλᾰφώμεθᾰ ψηλᾰφᾶσθε ψηλᾰφῶνται
subjunctive ψηλᾰφῶμαι ψηλᾰφᾷ ψηλᾰφᾶται ψηλᾰφᾶσθον ψηλᾰφᾶσθον ψηλᾰφώμεθᾰ ψηλᾰφᾶσθε ψηλᾰφῶνται
optative ψηλᾰφῴμην ψηλᾰφῷο ψηλᾰφῷτο ψηλᾰφῷσθον ψηλᾰφῴσθην ψηλᾰφῴμεθᾰ ψηλᾰφῷσθε ψηλᾰφῷντο
imperative   ψηλᾰφῶ ψηλᾰφᾱ́σθω ψηλᾰφᾶσθον ψηλᾰφᾱ́σθων   ψηλᾰφᾶσθε ψηλᾰφᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive ψηλᾰφᾶν ψηλᾰφᾶσθαι
participle m ψηλᾰφῶν ψηλᾰφώμενος
f ψηλᾰφῶσᾰ ψηλᾰφωμένη
n ψηλᾰφῶν ψηλᾰφώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ψηλᾰφήσω, ψηλᾰφήσομαι, ψηλᾰφηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ψηλᾰφήσω ψηλᾰφήσεις ψηλᾰφήσει ψηλᾰφήσετον ψηλᾰφήσετον ψηλᾰφήσομεν ψηλᾰφήσετε ψηλᾰφήσουσῐ(ν)
optative ψηλᾰφήσοιμῐ ψηλᾰφήσοις ψηλᾰφήσοι ψηλᾰφήσοιτον ψηλᾰφησοίτην ψηλᾰφήσοιμεν ψηλᾰφήσοιτε ψηλᾰφήσοιεν
middle indicative ψηλᾰφήσομαι ψηλᾰφήσῃ,
ψηλᾰφήσει 		ψηλᾰφήσεται ψηλᾰφήσεσθον ψηλᾰφήσεσθον ψηλᾰφησόμεθᾰ ψηλᾰφήσεσθε ψηλᾰφήσονται
optative ψηλᾰφησοίμην ψηλᾰφήσοιο ψηλᾰφήσοιτο ψηλᾰφήσοισθον ψηλᾰφησοίσθην ψηλᾰφησοίμεθᾰ ψηλᾰφήσοισθε ψηλᾰφήσοιντο
passive indicative ψηλᾰφηθήσομαι ψηλᾰφηθήσῃ ψηλᾰφηθήσεται ψηλᾰφηθήσεσθον ψηλᾰφηθήσεσθον ψηλᾰφηθησόμεθᾰ ψηλᾰφηθήσεσθε ψηλᾰφηθήσονται
optative ψηλᾰφηθησοίμην ψηλᾰφηθήσοιο ψηλᾰφηθήσοιτο ψηλᾰφηθήσοισθον ψηλᾰφηθησοίσθην ψηλᾰφηθησοίμεθᾰ ψηλᾰφηθήσοισθε ψηλᾰφηθήσοιντο
active middle passive
infinitive ψηλᾰφήσειν ψηλᾰφήσεσθαι ψηλᾰφηθήσεσθαι
participle m ψηλᾰφήσων ψηλᾰφησόμενος ψηλᾰφηθησόμενος
f ψηλᾰφήσουσᾰ ψηλᾰφησομένη ψηλᾰφηθησομένη
n ψηλᾰφῆσον ψηλᾰφησόμενον ψηλᾰφηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐψηλᾰ́φησᾰ, ἐψηλᾰφησᾰ́μην, ἐψηλᾰφήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐψηλᾰ́φησᾰ ἐψηλᾰ́φησᾰς ἐψηλᾰ́φησε(ν) ἐψηλᾰφήσᾰτον ἐψηλᾰφησᾰ́την ἐψηλᾰφήσᾰμεν ἐψηλᾰφήσᾰτε ἐψηλᾰ́φησᾰν
subjunctive ψηλᾰφήσω ψηλᾰφήσῃς ψηλᾰφήσῃ ψηλᾰφήσητον ψηλᾰφήσητον ψηλᾰφήσωμεν ψηλᾰφήσητε ψηλᾰφήσωσῐ(ν)
optative ψηλᾰφήσαιμῐ ψηλᾰφήσειᾰς,
ψηλᾰφήσαις 		ψηλᾰφήσειε(ν),
ψηλᾰφήσαι 		ψηλᾰφήσαιτον ψηλᾰφησαίτην ψηλᾰφήσαιμεν ψηλᾰφήσαιτε ψηλᾰφήσειᾰν,
ψηλᾰφήσαιεν
imperative   ψηλᾰ́φησον ψηλᾰφησᾰ́τω ψηλᾰφήσᾰτον ψηλᾰφησᾰ́των   ψηλᾰφήσᾰτε ψηλᾰφησᾰ́ντων
middle indicative ἐψηλᾰφησᾰ́μην ἐψηλᾰφήσω ἐψηλᾰφήσᾰτο ἐψηλᾰφήσᾰσθον ἐψηλᾰφησᾰ́σθην ἐψηλᾰφησᾰ́μεθᾰ ἐψηλᾰφήσᾰσθε ἐψηλᾰφήσᾰντο
subjunctive ψηλᾰφήσωμαι ψηλᾰφήσῃ ψηλᾰφήσηται ψηλᾰφήσησθον ψηλᾰφήσησθον ψηλᾰφησώμεθᾰ ψηλᾰφήσησθε ψηλᾰφήσωνται
optative ψηλᾰφησαίμην ψηλᾰφήσαιο ψηλᾰφήσαιτο ψηλᾰφήσαισθον ψηλᾰφησαίσθην ψηλᾰφησαίμεθᾰ ψηλᾰφήσαισθε ψηλᾰφήσαιντο
imperative   ψηλᾰ́φησαι ψηλᾰφησᾰ́σθω ψηλᾰφήσᾰσθον ψηλᾰφησᾰ́σθων   ψηλᾰφήσᾰσθε ψηλᾰφησᾰ́σθων
passive indicative ἐψηλᾰφήθην ἐψηλᾰφήθης ἐψηλᾰφήθη ἐψηλᾰφήθητον ἐψηλᾰφηθήτην ἐψηλᾰφήθημεν ἐψηλᾰφήθητε ἐψηλᾰφήθησᾰν
subjunctive ψηλᾰφηθῶ ψηλᾰφηθῇς ψηλᾰφηθῇ ψηλᾰφηθῆτον ψηλᾰφηθῆτον ψηλᾰφηθῶμεν ψηλᾰφηθῆτε ψηλᾰφηθῶσῐ(ν)
optative ψηλᾰφηθείην ψηλᾰφηθείης ψηλᾰφηθείη ψηλᾰφηθεῖτον,
ψηλᾰφηθείητον 		ψηλᾰφηθείτην,
ψηλᾰφηθειήτην 		ψηλᾰφηθεῖμεν,
ψηλᾰφηθείημεν 		ψηλᾰφηθεῖτε,
ψηλᾰφηθείητε 		ψηλᾰφηθεῖεν,
ψηλᾰφηθείησᾰν
imperative   ψηλᾰφήθητῐ ψηλᾰφηθήτω ψηλᾰφήθητον ψηλᾰφηθήτων   ψηλᾰφήθητε ψηλᾰφηθέντων
active middle passive
infinitive ψηλᾰφῆσαι ψηλᾰφήσᾰσθαι ψηλᾰφηθῆναι
participle m ψηλᾰφήσᾱς ψηλᾰφησᾰ́μενος ψηλᾰφηθείς
f ψηλᾰφήσᾱσᾰ ψηλᾰφησᾰμένη ψηλᾰφηθεῖσᾰ
n ψηλᾰφῆσᾰν ψηλᾰφησᾰ́μενον ψηλᾰφηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia