From Old East Slavic Олександръ (Oleksandrŭ), from Ancient Greek Ἀλέξανδρος (Aléxandros). Cognate with English Alexander and Russian Алекса́ндр (Aleksándr).
Алякса́ндр • (Aljaksándr) m pers (genitive Алякса́ндра, nominative plural Алякса́ндры, genitive plural Алякса́ндраў)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Алякса́ндр Aljaksándr |
Алякса́ндры Aljaksándry |
genitive | Алякса́ндра Aljaksándra |
Алякса́ндраў Aljaksándraŭ |
dative | Алякса́ндру Aljaksándru |
Алякса́ндрам Aljaksándram |
accusative | Алякса́ндра Aljaksándra |
Алякса́ндраў Aljaksándraŭ |
instrumental | Алякса́ндрам Aljaksándram |
Алякса́ндрамі Aljaksándrami |
locative | Алякса́ндру Aljaksándru |
Алякса́ндрах Aljaksándrax |
count form | — | Алякса́ндры1 Aljaksándry1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.