Бирмингем • (Birmingem) m
Би́рмингем or Бирминге́м* • (Bírmingem or Birmingém*) m inan (genitive Би́рмингема or Бирминге́ма*, nominative plural Би́рмингемы or Бирминге́мы*, genitive plural Би́рмингемов or Бирминге́мов*) (* common but non-standard)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Би́рмингем, Бирминге́м* Bírmingem, Birmingém* |
Би́рмингемы, Бирминге́мы* Bírmingemy, Birmingémy* |
genitive | Би́рмингема, Бирминге́ма* Bírmingema, Birmingéma* |
Би́рмингемов, Бирминге́мов* Bírmingemov, Birmingémov* |
dative | Би́рмингему, Бирминге́му* Bírmingemu, Birmingému* |
Би́рмингемам, Бирминге́мам* Bírmingemam, Birmingémam* |
accusative | Би́рмингем, Бирминге́м* Bírmingem, Birmingém* |
Би́рмингемы, Бирминге́мы* Bírmingemy, Birmingémy* |
instrumental | Би́рмингемом, Бирминге́мом* Bírmingemom, Birmingémom* |
Би́рмингемами, Бирминге́мами* Bírmingemami, Birmingémami* |
prepositional | Би́рмингеме, Бирминге́ме* Bírmingeme, Birmingéme* |
Би́рмингемах, Бирминге́мах* Bírmingemax, Birmingémax* |
* Common but non-standard.