Монгол • (Mongol)
Mongolian | Cyrillic |
---|---|
ᠮᠣᠩᠭᠣᠯ (mongɣol) | Монгол (Mongol) |
Inherited from Classical Mongolian ᠮᠣᠩᠭᠤᠯ (mongɣul, “the Mongols”), from Middle Mongol ᠮᠣᠩᠬᠤᠯ (mongqul, “the Mongols”).
Монгол • (Mongol)
attributive | Монгол Mongol |
---|---|
singular / indefinite | |
nominative | Монгол Mongol |
genitive | Монголын Mongolyn |
accusative | Монголыг Mongolyg |
dative-locative | Монголд Mongold |
ablative | Монголоос Mongoloos |
instrumental | Монголоор Mongoloor |
comitative | Монголтой Mongoltoj |
privative | Монголгүй Mongolgüj |
directive | Монгол руу Mongol ruu |
singular / indefinite | |
---|---|
nominative | Монголоо Mongoloo |
genitive | Монголынхоо Mongolynxoo |
accusative | Монголыгоо Mongolygoo |
dative-locative | Монголдоо Mongoldoo |
ablative | Монголоосоо Mongoloosoo |
instrumental | Монголоороо Mongolooroo |
comitative | Монголтойгоо Mongoltojgoo |
privative | Монголгүйгээ Mongolgüjgee |
directive | Монгол руугаа Mongol ruugaa |
independent genitive |
singular / indefinite |
---|---|
singular possession |
Монголынх Mongolynx |
collective possession |
Монголынхон Mongolynxon |
Мо̀нго̄л m (Latin spelling Mòngōl)